Małoniż

Małoniż – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Łaszczów^[4][6].

Małoniż

wieś
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Powiat	tomaszowski
Gmina	Łaszczów
Liczba ludności (2021)	127[1][2]
Strefa numeracyjna	84
Kod pocztowy	22-650[3]
Tablice rejestracyjne	LTM
SIMC	0893794[4]
Położenie na mapie Polski Małoniż
Położenie na mapie województwa lubelskiego Małoniż
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego Małoniż
Położenie na mapie gminy Łaszczów Małoniż
50°32′25″N 23°41′33″E[5]

Niewielka wieś złożona z jednej ulicy. Dojechać do niej można poprzez Nadolce lub Pukarzów (tu także przez Wożuczyn).

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Łaszczów^[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 146 mieszkańców^[8].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Łaszczowie^[9].

Historia

Małoniż i sąsiadujący z nim Domaniż to dwie najwcześniej notowane wsie szlacheckie ziemi bełskiej.
Wieś odnotowano w roku 1398 w związku z fundacją kościoła parafialnego w Małoniżu dokonanego przez Andrzeja Morawę i Jaśka z Domaniża – dziś najstarszego kościoła w regionie powstałego z prywatnych fundacji szlacheckich^[10] (1397)^[a] W roku 1531 wzmiankowana jako Małonisz^[11].

W wieku XIX Małoniż stanowił wieś w powiecie tomaszowskim, gminie Czerkasy, parafii Łaszczów, oddalony o pół mili od Łaszczowa. Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z roku 1827 posiadał 26 domów i 216 mieszkańców. W roku 1883 było tu 34 domy i 322 mieszkańców w tym 202 katolików wyznania łacińskiego.Wieś posiadała 396 mórg gruntu^[12].

Uwagi

1. Około połowy XVI w. w związku z powstaniem Łaszczowa przeprowadzono translację parafii z Małoniża do nowo lokowanego miasta, nie zmieniając starego uposażenia.

Przypisy

1. Wieś Małoniż w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-02], liczba ludności na podstawie danych GUS.
2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-02].
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 762 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
4. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-08-24].
5. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 76942
6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 2015-08-04 4 sierpnia 2015_(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
7. Jednostki pomocnicze gminy Łaszczów. Urząd Gminy Łaszczów. [dostęp 2017-08-24].
8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
9. Opis parafii na stronie diecezji
10. Janeczek 1991 ↓, s. 41.
11. Małoniż, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 298.
12. Małoniż, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 38.

Bibliografia

• Andrzej Janeczek: Osadnictwo pogranicza polsko-ruskiego. Województwo bełskie od schyłku XIV do początku XVII w.. Wrocław: 1991. ISBN 83-85463-14-3.