Mała Synagoga w Łęczycy

Mała Synagoga w Łęczycy – zbudowana pod koniec XVIII wieku (przebudowana w II RP) przy ulicy Szpitalnej. Podczas II wojny światowej hitlerowcy zdewastowali synagogę. Po wojnie budynek synagogi przebudowano na mieszkania. W Małej Synagodze mieściły się chedery, mykwa i mieszkanie rabina Łęczycy. Mieszkali tu m.in. rabini ze słynnej rodziny uczonych rabinów - Auerbachów (Urbachów vel Orbachów), a także rabin Abraham Cwi Perlmutter (późniejszy poseł na Sejm Ustawodawczy II RP) i talmudysta rabin Malbim.

Mała Synagoga w Łęczycy

Państwo	Polska
Miejscowość	Łęczyca
Budulec	murowana
Data budowy	pod koniec XVIII wieku
Data likwidacji	II wojna światowa
Obecnie	dom mieszkalny
brak współrzędnych

Nie wiadomo, kiedy powstała synagoga, zwana Małą Bożnicą (Bóżnicą). Pierwsze wzmianki o jej istnieniu pochodzą z lat 1743 i 1777. Wiadomo, że podczas pożaru, który nawiedził miasto w 1794 r. spłonął drewniany beit ha – midrasz, a na jego miejsce w 1797 r. zbudowano nowy, murowany budynek, zwany właśnie Małą Bożnicą lub Małą Synagogą. W aktach Dozoru Bóżniczego z 10 lutego 1870 r. zachował się dokument dotyczący prac budowlanych koło małej synagogi, prowadzonych od lutego 1868 r. Natomiast wizytacja szkół żydowskich i chederów przeprowadzona 8 kwietnia 1885 r. wymienia trzy chedery działające w Małej Synagodze, w tym dwa na piętrze. Prawdopodobnie chodzi o poddasze. Chyba że pomieszczenia łaźni rytualnej znajdujące się w Małej Synagodze, traktowano jako parter – wówczas chedery byłyby nad łaźnią, a nie na strychu. W dokumencie z 28 sierpnia 1906 r. dotyczącym naprawy drewnianego płotu przy ul. Koszernej (obecnie Szpitalna) stwierdzono wyraźnie, że jednopiętrowy budynek mieści mieszkanie rabina i Małą Synagogę. W maju 1908 r. niejaki Szlama Cwang prowadził remont domu rabina, czyli Małej Synagogi.

Linki zewnętrzne

• Mała Synagoga w Łęczycy na portalu Wirtualny Sztetl