Mała Kończysta

Mała Kończysta (słow. Malá Končistá, niem. Kleine Končysta, Kleine Kontschista, węg. Kis-Koncsiszta^[1]) – wybitny szczyt o wysokości 2450 m n.p.m. w Grani Kończystej, w słowackich Tatrach Wysokich. Od Zmarzłego Szczytu masyw Małej Kończystej oddzielony jest Przełęczą koło Drąga, a od Pośredniej Kończystej – Dziurawą Przełęczą.

Mała Kończysta

Malá Končistá

Mała Kończysta widoczna z Doliny Batyżowieckiej (wśród podpisanych formacji)
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	2450 m n.p.m.
Pierwsze wejście	11 sierpnia 1905 Miklós Szontagh junior, Zoltán Zsigmondy i Johann Franz senior
Położenie na mapie Tatr Mała Kończysta
Położenie na mapie Karpat Mała Kończysta
49°09′32″N 20°06′52″E

Mała Kończysta jest szczytem dwuwierzchołkowym, wierzchołek północny (2450 m) jest nieco wyższy od południowego. Wierzchołki rozdziela Szczerbina w Małej Kończystej (Malá Končistá štrbina). W masywie Małej Kończystej znajduje się kilka niższych turni, takich jak: Drąg, Turnia nad Drągiem i Igły nad Drągiem. Nieco poniżej szczytu w masywie Małej Kończystej znajduje się Przełączka pod Małą Kończystą, która oddziela wierzchołek północny od Igieł nad Drągiem.

Mała Kończysta jest szczytem bardzo ciekawym pod względem taternickim. Prowadzi na jej wierzchołek kilka ciekawych, nieznakowanych dróg taternickich, m.in. z Doliny Batyżowieckiej, Doliny Złomisk i innych obiektów w Grani Kończystej.

Historia

Pierwsze wejścia turystyczne:

• Miklós Szontagh (junior), Zoltán Zsigmondy i Johann Franz (senior), 11 sierpnia 1905 r. – letnie
• Ivan Gálfy, Juraj Richvalský i Ladislav Richvalský, nocą 13–14 kwietnia 1953 r. – zimowe.

Przypisy

1. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1. Brak numerów stron w książce

Bibliografia

• Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XI. Wschodni Szczyt Żelaznych Wrót – Batyżowieckie Czuby. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 56–66.