Matuzalem
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Matuzalem, Metuszelach (hebr. מְתוּשָׁלַח) – postać biblijna, syn Henocha, najstarszy człowiek wymieniony w Starym Testamencie, mający żyć 969 lat[1].
Ten artykuł dotyczy postaci biblijnej, dziadka Noego. Zobacz też: Matuzalém, piłkarz oraz PSR B1620-26c, zwana "Planetą Matuzalem". |
Szybkie fakty Występowanie, Ojciec ...
Występowanie | |||
---|---|---|---|
Rodzina | |||
Ojciec | |||
Dzieci | |||
|
Zamknij
Matuzalem występuje w Księdze Rodzaju, w rozdziale 5, w wersach 21–27. Był synem Henocha, ojcem Lamecha i dziadkiem Noego. Lamech urodził się wtedy, gdy Metuszelach miał 187 lat (Rdz 5,25).
Długowieczność Matuzalema stała się przysłowiowa, np. w wyrażeniach matuzalowy/matuzalemowy wiek, matuzalowe/matuzalemowe lata.
Wiek Matuzalema był wyrażony w kalendarzu żydowskim, który jest kalendarzem księżycowym, oznacza to, że wiek Matuzalema wynosił około 939 lat, ponieważ 33 lata księżycowe odpowiadają 32 słonecznym.