Ludynia (gromada)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ludynia – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1969 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
29 września 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1969 | ||
Siedziba | |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Ludynia z siedzibą GRN w Ludyni utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie włoszczowskim w woj. kieleckim, na mocy uchwały nr 13l/54 WRN w Kielcach z dnia 29 września 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Ludynia, Ostrów (bez wsi Biadaszek) i Wymysłów ze zniesionej gminy Włoszczowa oraz Czostków ze zniesionej gminy Krasocin w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 17 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
Gromadę zniesiono 1 stycznia 1969, a jej obszar włączono do gromad Krasocin (wsie Czostków, Ludynia i Ostrów) i Włoszczowa (wieś Wymysłów)[8].