Lont wolnopalny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Lont wolnopalny lub lont prochowy – wolnopalny środek inicjujący, rodzaj lontu, służący do powodowania wybuchu spłonek pobudzających, a tym samym ładunków materiału wybuchowego. Składa się z rdzenia z czarnego prochu dymnego, nici kierunkowej oraz wielowarstwowego oplotu zewnętrznego pokrytego masą izolacyjną[1]. Specyficznym typem lontu prochowego jest lont Visco.