Lont detonujący
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lont detonujący (lont wybuchowy) – detonujący środek inicjujący, służący do niemal jednoczesnego powodowania wybuchu szeregu ładunków materiału wybuchowego poprzez detonację spłonek pobudzających umieszczonych w tych ładunkach, ładunki te mogą znajdować się w różnych odległościach od siebie. Składa się z rdzenia materiału wybuchowego o zwiększonej sile wybuchu (pentryt, heksogen) z jedną nicią rozpoznawczą oraz kilku wewnętrznych i zewnętrznych warstw oplotu (bawełna, juta, len pokrytego masą izolacyjną (najczęściej polichlorek winylu). Samodzielnie może stanowić ładunek siatkowy[potrzebny przypis]. Prędkość detonacji lontu tetrylowego wynosi 5000-5300 m/s, a lontu pentrytowego ponad 6500 m/s.
M. Piskorz: Encyklopedia Techniki Wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1978, s. 320.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
