Kłoda (gromada)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kłoda – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1960 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
5 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1960 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Kłoda z siedzibą GRN w Kłodzie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie puławskim w woj. lubelskim na mocy uchwały nr 14 WRN w Lublinie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Kłoda, Bobowiska, Olempin, Wólka Kątna i Zastawie ze zniesionej gminy Markuszów oraz obszary dotychczasowych gromad Barłogi i Łąkoć wraz z miejscowością Mała Kłoda z dotychczasowej gromady Kurów ze zniesionej gminy Kurów w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 16 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1960 gromadę zniesiono, włączając jej obszar do gromad Markuszów (wsie Kłoda, Zastawie, Bobowiska, Wólka Kątna i Olempin) i Kurów (wsie Barłogi, Łąkoć i Mała Kłoda) w tymże powiecie[8].