Kunin (województwo mazowieckie)

Kunin (Kunin Szlachecki) – wieś w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrołęckim, w gminie Goworowo^[5][6], na lewym brzegu rzeki Orz dopływu Narwi.

Zobacz też: Kunin w innych znaczeniach tej nazwy.

Kunin

wieś
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Powiat	ostrołęcki
Gmina	Goworowo
Wysokość	27-18 m n.p.m.
Liczba ludności (2011)	241[1][2]
Strefa numeracyjna	29
Kod pocztowy	07-440[3]
Tablice rejestracyjne	WOS
SIMC	0510221
Położenie na mapie Polski Kunin
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Kunin
Położenie na mapie powiatu ostrołęckiego Kunin
Położenie na mapie gminy Goworowo Kunin
52°50′36″N 21°29′56″E[4]

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Kunin

Dawniej dwie wsie – Kunin Szlachecki i Kunin Włościański.

Historia

Wieś szlachecka Kunino położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie ostrowskim ziemi nurskiej^[7]. W latach 1921–1936 wieś leżała w województwie białostockim, w powiecie ostrołęckim, w gminie Szczawin (od 1936 w gminie Goworowo).

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwało 466 osób, 464 było wyznania rzymskokatolickiego a 2 mojżeszowego. Jednocześnie 464 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 2 żydowską. Były tu 83 budynki mieszkalne ^[8]. Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Goworowie. Podlegała pod Sąd Grodzki w Ostrołęce i Okręgowy w Łomży; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Kuninie Szlacheckim^[9].

W wyniku agresji III Rzeszy na Polskę we wrześniu 1939 wieś znalazła się pod okupacją niemiecką i do wyzwolenia weszła w skład Landkreis Mackeim (makowski) Regierungsbezirk Zichenau (rejencji ciechanowskiej) III Rzeszy^[10].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.

Współczesność

W miejscowości znajduje się kościół, który jest siedzibą parafii św. Jana Chrzciciela. Drewniany budynek kościoła to dawna świątynia ewangelicka ze wsi Marianowo znajdującej się na terenie bagna Pulwy, służąca niegdyś osadnikom niemieckim. Budynek kościoła został w 1945 r. odkupiony przez proboszcza, ks. Stanisława Żuławskiego, i przeniesiony do Kunina^[11].

W Kuninie Szlacheckim znajduje się Ośrodek Opieki Zdrowotnej, apteka, cmentarz, trzy sklepy, piekarnia, mleczarnia jak i również szkoła podstawowa. Nad rzeką rozciągają się liczne łąki, z zagłębieniami po dawnych stawach.

Zobacz też

• Kunin-Zamek

Przypisy

1. Wieś Kunin w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-10-10], liczba ludności na podstawie danych GUS.
2. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-10-10].
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 634 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
4. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 65240
5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
6. GUS. Wyszukiwarka TERYT
7. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
8. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 59.
9. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 842.
10. Gemeindekarte des Generalgouvernements Polen, 1:1 000 000, 1940
11. Paweł Mazurkiewicz: Kunin Szlachecki – kościół p.w. św. Jana Chrzciciela. [dostęp 2017-11-02].

Linki zewnętrzne

• Kunin 1(3), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 878.