Kodeks Watykański
rękopis Starego i Nowego Testamentu / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Kodeks Watykański?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Kodeks Watykański (łac. Codex Vaticanus, oznaczany symbolami B albo 03 według systemu Gregory-Aland, δ 1 według systemu von Sodena[1]) – rękopis Starego i Nowego Testamentu, jeden z czterech wielkich kodeksów biblijnych. Pisany jest grecką uncjałą na pergaminie. Paleograficznie datowany jest na IV wiek. Nazwa kodeksu pochodzi od miejsca przechowywania, symbol B nadał jeszcze Wettstein, symbol 03 – Gregory. Również na liście rękopisów Septuaginty według Alfreda Rahlfsa otrzymał symbol B[2]. Od ponad 500 lat przechowywany jest w Bibliotece Watykańskiej (Gr. 1209)[3][2][4].
Kodeks Watykański, koniec 2 Listu do Tesaloniczan i początek Listu do Hebrajczyków | |||
Oznaczenie |
B | ||
---|---|---|---|
Data powstania |
IV wiek | ||
Rodzaj | |||
Numer |
03 | ||
Zawartość |
prawie cały Stary i Nowy Testament | ||
Język |
grecki | ||
Rozmiary |
27 × 27 cm | ||
Typ tekstu | |||
Kategoria |
I | ||
Miejsce przechowywania |
Rom. Bibl. Vaticana Gr. 1209 | ||
|
Kodeks stał się znany dzięki korespondencji Erazma z prefektami Biblioteki Watykańskiej, jednak jego tekst długo nie był dostępny. Wyciągi tekstu rękopisu wykonywano niedokładnie, z licznymi błędami i było to powodem wielu nieporozumień. Dopiero w końcu XIX wieku tekst rękopisu stał się w pełni dostępny dla badań.
Jest jednym z najstarszych rękopisów greckiej Biblii. Do chwili odkrycia Kodeksu Synajskiego nie było rękopisu o podobnej wartości[5]. Krytycy tekstu wysoko oceniają tekst rękopisu, który jest jednym z najczęściej wydawanych manuskryptów. Kodeks zachował się do dziś w bardzo dobrym stanie, ponieważ był rzadko używany.