Kościół św. Stanisława w Sieradzu
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Świętego Stanisława w Sieradzu – rzymskokatolicki kościół rektorski znajdujący się w Sieradzu, na terenie parafii Wszystkich Świętych, w województwie łódzkim.
 842 z dnia 28.12.1967 r.[1] | |||||||||||||||
| kościół rektorski | |||||||||||||||
 widok ogólny | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Sieradza  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego  | |||||||||||||||
 51°35′47″N 18°44′24″E | |||||||||||||||
Został wzniesiony w latach 1233–1245 jako jedna z najstarszych świątyń dominikanów w Polsce (obecnie należy do Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego). W Sieradzu podczas budowy kościoła działał znakomity warsztat ceramiczny, produkujący elementy dekoracyjne niespotykane w innych ośrodkach ówczesnego budownictwa ceglanego Europy Środkowo-Wschodniej. Warsztat budujący kościół dominikanów w Sieradzu mógł też pracować przy budowie kościoła Dominikanów w Poznaniu i Sandomierzu[2]. Trójlistne bloki tworzące archiwolty portalowe i rodzaj przesłon okiennych, delikatne reliefy wokół łuków okien zachodnich przypominają elementy wykończenia kościoła Dominikanów pw. św. Jakuba w Sandomierzu[3]. Występuje tu też podokapowy fryz skomponowany i zestawiony z płytek ceramicznych, których relief tworzy przecinające się arkadki wsparte stylizowanymi „heraldycznie” liliami. Wczesnośredniowieczny prototyp takiego fryzu znaleziono we Włoszech[3].
W 1331 kościół został spalony przez wojska zakonu krzyżackiego, pomimo interwencji przeora Mikołaja u znanego mu osobiście komtura Hermana von Oettingena[4]. Odbudowany około 1380 roku. Następnie po pożarze w XVII wieku, przebudowany na początku XVIII wieku.
Kościół jest wczesnogotycki w zrębie, murowany z cegły o układzie wendyjskim, jednonawowy. Fasady (wschodnie i zachodnie) o szczytach barokowych. W zewnętrznej ścianie nawy południowej znajduje się, w miejscu pierwotnego wejścia, wczesnogotycki portal z XIII wieku. Wystrój wnętrza barokowo-rokokowy. Na uwagę zasługują malowidła wykonane w 1910 roku, przedstawiające sceny z życia królowej Jadwigi.
Gotycki portal wejściowy
Wnętrze kościoła
Barokowy szczyt kościoła
Organy
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
