K-8 (1959)

K-8 – okręt podwodny o napędzie atomowym projektu 627A należący do Floty Północnej Marynarki Wojennej ZSRR.

K-8

Projekt	627A
Historia
Marynarka Wojenna ZSRR
Wejście do służby	31 sierpnia 1960
Wycofanie ze służby	1970
Los okrętu	zatonął podczas holowania 12 kwietnia 1970
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	3 065 ton 4 750 ton
Długość	107,4 metra
Szerokość	7,9 metra
Zanurzenie	5,65 metra
Napęd
2 reaktory VM-A x 70 MW
Prędkość	23,3 węzła/30 węzłów
Załoga	104

13 października 1960 na Morzu Barentsa doznał poważnej awarii obwodu chłodzącego reaktora, co spowodowało silne skażenie radioaktywne tego akwenu.

10 stycznia 1970, w ramach największych w historii ZSRR manewrów morskich o kryptonimie Okiean, K-8 otrzymał rozkaz rozstawienia 20 torped z głowicami atomowymi w charakterze min w Zatoce Neapolitańskiej. Miały być one użyte dla zablokowania VI Floty USA^[1]. Nie jest wiadome, czy misja ta została wykonana.

8 kwietnia 1970 K-8 uległ poważnemu wypadkowi. W wyniku pożaru w dwóch przedziałach okrętu, załoga została zmuszona do zatrzymania reaktorów atomowych, a jego dowódca zadecydował o opuszczeniu okrętu. Rozkaz ten jednak został cofnięty na polecenie dowództwa radzieckiej floty. Na okręt powróciły 52 osoby (w tym dowódca), które zginęły 12 kwietnia po zatonięciu okrętu w czasie holowania na Zatoce Biskajskiej.

W czasie eksploracji wraku na jego pokładzie znaleziono tylko 4 torpedy z pełnego ładunku 24, co może potwierdzać fakt rozstawienia zagrody minowej pod Neapolem. Były agent FSB Aleksandr Litwinienko miał rzekomo potwierdzić ten fakt w prywatnej rozmowie z konsultantem Komisji Mitrochina, Mariem Scaramellą, który zeznał to w 2004, w czasie przesłuchania przed komisją^{[potrzebny przypis]}.

Przypisy

1. The Independent z 19 marca 2005