Język markiski
język austronezyjski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Język markiski (ʻEo ʻenana / ʻEo ʻenata) – język z grupy języków polinezyjskich z wielkiej rodziny austronezyjskiej, używany przez około 8 tys.[1][2] rdzennych mieszkańców Wysp Markizów na Oceanie Spokojnym. Tworzy kontinuum dialektów, zwykle dzielone na dwie grupy: dialekty północnomarkiskie (używane na wyspach Ua Pu i Nuku Hiva) i południowomarkiskie (wyspy Hiva Oa, Tahuata i Fatu Hiva). Dialekt z wyspy Ua Huka ma charakter przejściowy (wykazuje cechy obu grup).
Szybkie fakty Obszar, Liczba mówiących ...
Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
Kody języka | |||
ISO 639-2 | map | ||
Glottolog | marq1246 | ||
WALS | mrq | ||
Dialekty | |||
ISO 639-3: mrq – północnomarkiskiISO 639-3: mqm – południowomarkiski | |||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Zamknij
Większość użytkowników tego języka posługuje się także językiem francuskim[1][2].