![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ec/Zelazne_Wrota.jpg/640px-Zelazne_Wrota.jpg&w=640&q=50)
Jurgowska Przełęcz
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jurgowska Przełęcz (słow. Vyšné kačacie sedlo[1], Vyšné Kačie sedlo, niem. Obere Ententalscharte, węg. Felső-Kacsa-völgyi-csorba[2]) – przełęcz w głównej grani Tatr (w jej fragmencie zwanym Batyżowiecką Granią) położona pomiędzy Zmarzłym Szczytem (Popradský Ľadový štít, 2396 m) a Kaczym Szczytem (Kačací štít, 2401 m). Na północ od przełęczy znajduje się górne piętro Doliny Kaczej, a na południe – Doliny Batyżowieckiej. W grani opadającej na Jurgowską Przełęcz ze Zmarzłego Szczytu wyróżnia się jeszcze jedną przełęcz zwaną Jurgowskimi Wrótkami.
![]() Grań nad Doliną Kaczą (podpisane formacje) | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Data zdobycia |
8 sierpnia 1907 r. |
Pierwsze wejście | |
![]() |
Na Jurgowską Przełęcz nie prowadzi szlak turystyczny ani żadna łatwa droga nieznakowana, dlatego nie ma ona praktycznego znaczenia jako połączenie Doliny Kaczej z Batyżowiecką. Jest odwiedzana przez taterników prawie wyłącznie przy okazji przejść Batyżowiecką Granią.
Polska nazwa przełęczy została jej nadana dla upamiętnienia pasterzy z Jurgowa pasących niegdyś na Polanie pod Wysoką, a okresowo również w dolnym piętrze Doliny Kaczej.
Pierwsze wejście:
- latem – Zygmunt Klemensiewicz, Roman Kordys, Aleksander Znamięcki, 8 sierpnia 1907 r.,
- zimą – Józef Lesiecki, Józef Oppenheim, 13 kwietnia 1914 r.