Loading AI tools
muzyk, pianista i kompozytor portugalski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
José Vianna da Motta (ur. 22 kwietnia 1868 na Wyspie Świętego Tomasza, zm. 1 czerwca 1948 w Lizbonie)[1][2] – portugalski pianista, kompozytor, pedagog, pyublicysta i krytyk muzyczny.
José Vianna da Motta (ok. 1905) | |
Data i miejsce urodzenia |
22 kwietnia 1868 |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci |
1 czerwca 1948 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
pianista, kompozytor, pedagog, pyublicysta, krytyk muzyczny. |
Odznaczenia | |
Studiował w konserwatorium w Lizbonie dzięki wsparciu finansowemu ówczesnego króla Portugalii Ferdynanda II i hrabianki (condessa) de Edla. W 1882 wyjechał do Berlina, gdzie przez trzy lata kontynuował naukę gry na fortepianie u Xavera Scharwenki oraz kompozycji u Philippa Scharwenki. W 1885 przeniósł się do Weimaru, gdzie został uczniem Franciszka Liszta, a w 1887 Hansa von Bülowa we Frankfucie nad Menem[1][3][2].
W latach 1915–1917 był dyrektorem Conservatoire de musique de Genève , a od 1919 do 1938 dyrektorem konserwatorium w Lizbonie[1][4][2]. W 1920 roku odznaczony został Orderem Świętego Jakuba od Miecza w stopniu Wielkiego Oficera, a w 1938 roku jego Krzyżem Wielkim, ponadto Wielki Oficer Orderu Chrystusa (1930)[5][6].
Był autorem niezliczonych artykułów w języku niemieckim, francuskim i portugalskim. Napisał Studien bei Bülow (1896), Betrachtungen über Franz Liszt (biografia F. Liszta, 1898), Die Entwicklung des Klavierkonzem (jako przewodnik koncertowy Ferruccia Busoniego), eseje o Charles-Valentinie Alkanie, artykuły krytyczne w „Kunstwart”, „Klavierlehrer”, „Bayreuther Blätter” itp.[3][4]
Jako pianista odbył liczne tournée po Europie (1887–1888), USA (1892–1893, 1899) i Ameryce Południowej (1902). W 1889 akompaniował sopranistce Marcelinie Sembrich-Kochańskiej podczas jej występów w Warszawie (30 listopada) i Łodzi (4 grudnia)[7]. Uchodził za wybitnego interpretatora Johanna Sebastiana Bacha, Ludwiga van Beethovena i Ferenca Liszta[2][8] .
Jako kompozytor odegrał zasadniczą rolę w procesie wprowadzania w Portugalii post-beethovenowskiej formy symfonicznej. Jako pierwszy wykorzystywał elementy portugalskiego folkloru w muzyce poważnej. Pisał utwory orkiestrowe, chóralne, fortepianowe i kameralne. Do najbardziej znanych jego kompozycji zalicza się Invocação do poema de Luis de Camões Os Lusiadas na chór i orkiestrę, symfonię A Patria, koncert fortepianowy i kwartet smyczkowy[2][8][4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.