Januszew

Januszew – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Młodzieszyn^[4][6].

Integralne części wsi Januszew^[4][6]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
1057456	Kępa Sempławska	część wsi
0731844	Łęg-Januszew	część wsi
1057491	Stara Kępa-Januszew	część wsi

Januszew

wieś
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Powiat	sochaczewski
Gmina	Młodzieszyn
Liczba ludności (2011)	134[1][2]
Strefa numeracyjna	46
Kod pocztowy	96-512[3]
Tablice rejestracyjne	WSC
SIMC	0731838[4]
Położenie na mapie gminy Młodzieszyn Januszew
Położenie na mapie Polski Januszew
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Januszew
Położenie na mapie powiatu sochaczewskiego Januszew
52°21′58″N 20°07′52″E[5]

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Januszew

Prywatna wieś szlachecka Januszewo położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie gąbińskim ziemi gostynińskiej województwa rawskiego^[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.

Niedaleko wsi Januszew Bzura wpada do Wisły.

Przypisy

1. Wieś Januszew w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-09], liczba ludności na podstawie danych GUS.
2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 369 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
4. GUS. Wyszukiwarka TERYT
5. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 44400
6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
7. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

Linki zewnętrzne

• Januszew 1(1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 422.