Jan Gwalbert (ur. ok. 995 we Florencji, zm. 12 lipca 1073 w Passignano sul Trasimeno) – święty katolicki, opat, założyciel zakonu wallombrozjanów.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Święty
Jan Gwalbert
Thumb
Data i miejsce urodzenia

ok. 995[1]
Florencja

Data i miejsce śmierci

12 lipca 1073
Passignano sul Trasimeno

Czczony przez

Kościół katolicki

Kanonizacja

1 października 1193
przez papież Celestyn III

Wspomnienie

12 lipca

Patron

włoskich lasów, leśniczych, pracowników parków i lasów

Szczególne miejsca kultu

Badia a Passignano w Val di Pesa, Parafia św. Jana Gwalberta i św. Tekli w Stanach

Zamknij

Pochodził z rodziny florenckich patrycjuszy[2]. Otrzymał staranne wychowanie, ale prowadził hulaszcze życie[2]. Kiedy zabito jego brata, postanowił dokonać zemsty[2]. Jak mówią przekazy, kiedy dopadł mordercę i dobył miecza, ten padł na kolana z błaganiem o litość: „na Mękę Chrystusa[2]. To wydarzenie wywarło ogromny wpływ na zmianę postawy życiowej Jana Gwalberta[2]. Przebaczył zbrodniarzowi i sam podjął pokutę[2]. Wstąpił do klasztoru San Miniato[3], zakonu benedyktynów, zaś jego cnoty sprawiły, że zaproponowano mu opactwo, którego jednak nie przyjął[2]. Na znak protestu przeciwko lokalnej symonii wyniósł się do Camaldoli[3]. Około 1030 roku, pragnąc się doskonalić podjął życie w odosobnieniu na zalesionych terenach doliny Vallombrosa[2][3]. W 1039 zainicjował wokół siebie wspólnotę monastyczną[3], a wkrótce pod Fiesole zbudował klasztor, w którym mnisi żyli, kierując się pierwszą regułą św. Benedykta[4][5]. Wraz z innymi zakonnikami opiekował się okalającym klasztor lasem[4][5]. W ramach wspólnoty powstała „szkoła służby Bożej”, która była elementem reformy gregoriańskiej[5]. Jego walka ze świętokupstwem cieszyła się wsparciem papieża i wiernych[3].

Thumb
Bernardo Giambullari, Storia e miracoli di San Giovanni Gualberto, ca. 1500

Św. Jan Gwalbert, nazywany bohaterem przebaczenia, zapamiętany został dzięki swojemu miłosierdziu wobec biednych, walce z symonią, a także jako reformator i założyciel klasztorów, oraz zakonu wallombrozjanów (zatwierdzonego w 1055 roku przez papieża Wiktora II)[5][4][3].

Kanonizacji Jana Gwalberta dokonał papież Celestyn III 1 października 1193[6], zaś 12 stycznia 1951 roku papież Pius XII ogłosił go patronem leśników[5].

Grób znajduje się w klasztorze Badia a Passignano w Val di Pesa, pod Florencją, gdzie zmarł 12 lipca 1073 roku[5]. W Polsce relikwie świętego znajdują się w świątyni parafii pod wezwaniem św. Jana Gwalberta i św. Tekli w Stanach, a jego wspomnienie obchodzone jest w dies natalis (12 lipca)[5].

Zobacz też

Osobny artykuł: wstawiennictwo świętych.

Przypisy

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.