Język tausug
język austronezyjski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Język tausug (Bahasa Sūg[1]; tau sug, taosug[2]), także suluk (sulu)[2] – język austronezyjski używany w archipelagu Sulu na Filipinach oraz w stanie Sabah w Malezji. Należy do grupy języków filipińskich[3]. Służy jako regionalna lingua franca[4][5].
Obszar |
archipelag Sulu (Filipiny), stan Sabah (Malezja), Kalimantan (Indonezja) | ||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
ponad 1 mln | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 3 środek szerszej komunikacji↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | tsg | ||
IETF | tsg | ||
Glottolog | taus1251 | ||
Ethnologue | tsg | ||
BPS | 0444 0 | ||
WALS | tsg | ||
Występowanie | |||
Zasięg geograficzny języka tausug | |||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Według danych Ethnologue posługuje się nim ponad milion ludzi, członków ludu Tausug, z czego 900 tys. zamieszkuje Filipiny (2000). Dodatkowo niewielka grupa ludności Tausug jest obecna w prowincji Borneo Północne w Indonezji[3]. Określenie „suluk” zostało wprowadzone do użytku oficjalnego w Malezji[2].
Genealogicznie powiązany z językami bisajskimi. Jest zdecydowanie odrębny od okolicznych języków sama. Zapewne pochodzi z terenów wysuniętych bardziej na północ[6][7]. W tausug występują zapożyczenia z malajskiego, arabskiego, hiszpańskiego i angielskiego[8].
Wczesne dane nt. języka tausug zostały opublikowane pod koniec XIX w.[9] W XX w. dokumentacją leksyki tausug zajmowali się Francis Link (autor nieopublikowanego słownika z lat 20.) oraz Rene Copet (autor publikacji z 1957 r.)[10]. Nowsze materiały leksykograficzne pochodzą z 1975 (wyd. 2. 1994)[11] oraz 2015[1]. W 2006 r. ukazał się anglojęzyczny podręcznik gramatyki[12] . Tausug jest nauczany w szkołach[3]. Do jego zapisywania stosuje się pismo arabskie (wariant jawi[13]) bądź alfabet łaciński[3].