Loading AI tools
Inwencja (łac.) inventio, (gr.) heuresis – określenie stosowane w odniesieniu do odkrycia nieznanego dotąd miejsca w którym znajdowały się relikwie[1].
Opisy inwencji znajdują się u pisarzy starożytnych[2]. Za przykład może posłużyć „odnalezienie” na Skyros szkieletu Tezeusza wskazanego przez wyrocznię delficką[2].
W chrześcijaństwie określenie obejmuje odkrycia nieznanych wcześniej miejsc pochówku świętych, a także narzędzi Męki Pańskiej[2]. Zjawisko inwencji łączy w sobie elementy obiektywnej rzeczywistości, historii z wyobrażeniami i twórczością odkrywców, a jej koncepcja autentyczności oparta jest na kryteriach odbiegających od współczesnych[3].
Inwencjom towarzyszyły wcześniejsze objawienia, w których święty pojawiał się we śnie wybranym osobom i wskazywał miejsce gdzie należy szukać i bywały przyczynkiem do zapoczątkowania nowego kultu, a o niektórych wspominają martyrologia[2].
Pierwsze inwencje chrześcijańskie odnotowano w IV wieku[2]. Opisy tych wydarzeń znajdujemy u Grzegorza z Nazjanzu i Ambrożego z Mediolanu, który zrelacjonował inwencję Gerwazego i Protazego jakiej dokonał w 356 r. w Mediolanie w kościele świętych Nabora i Feliksa[4][2].
Szczególne nasilenie „objawień” przypada na okres V i VI wieku[2]. Świadectwa takich wydarzeń znajdujemy u Grzegorza z Tours[2]. Gamaliel miał ukazać się kapłanowi Lucjanowi wskazując grób Świętego Szczepana, Abiba i własny[5][6]. Tenże Lucjan spisał objawienie w Inventio Sancti Stephani, a 3 sierpnia 415 roku pod Jerozolimą dokonano inwencji Gamaliela, Nikodema i Świętego Szczepana, co rozbudziło kult pierwszego męczennika Szczepana[7][5][8][9].
Trzykrotnie dokonywano inwencji spalonych przez Juliana Apostatę szczątków przypisywanych Janowi Chrzcicielowi[2][1]. Jedne z najbardziej znanych na zachodzie były związane z relikwiami Urszuli i towarzyszek odkrytymi przez Klamancjusza i Apostoła Jakuba, którego inwencji dokonał w miejscowości Iria w IX wieku biskup Teodomir[10][11].
Istnieją przekazy o udziale Świętej Heleny w inwencji Świętego Krzyża, która w „Peregrinatio” Eterii datowana jest na 14 września 335 roku (czyli już po śmierci Heleny)[12][13][1]. Miały też miejsce udokumentowane inwencje Krwi Jezusa Chrystusa w Mantui w X i XII w, a także w 1171 roku w Fécamp[14].
W Grecji inwencje zdarzają się również współcześnie, gdy na zachodzie ostatniej dokonano w Tranie w 1603 r. i dotyczyła relikwii papieża Stefana I[2].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
