![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0d/Iglica_%2528Dolina_B%25C4%2599dkowska%2529_DK70.jpg/640px-Iglica_%2528Dolina_B%25C4%2599dkowska%2529_DK70.jpg&w=640&q=50)
Iglica (Dolina Będkowska)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Iglica – skała w postaci igły skalnej w środkowej części Doliny Będkowskiej na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Znajduje się na dnie doliny, w grupie skał Cmentarzyska, naprzeciwko grupy skał Dupa Słonia, administracyjnie w granicach wsi Będkowice w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Wielka Wieś[1][1]. Przez wspinaczy skalnych zaliczana jest do grupy Cmentarzyska[2].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0d/Iglica_%28Dolina_B%C4%99dkowska%29_DK70.jpg/640px-Iglica_%28Dolina_B%C4%99dkowska%29_DK70.jpg)
Iglica jest najdalej na zachód wysuniętą skałą w grupie skał Cmentarzyska. Znajduje się tuż obok ścieżki szlaku turystycznego i jest z niego widoczna[2]. Zbudowana jest z wapienia, ma wysokość 18–20 m, pionowe i połogie ściany z zacięciem[3].
Przed II wojną światową Iglicę uważano za największy skałkowy „problem” w Dolinie Będkowskiej. Studenci z sekcji taternickiej Akademickiego Związku Sportowego byli tak pewni jej zdobycia, że nawet nazwali ją „Turnią ST AZS”. Zbyt długo jednak zwlekali z jej zdobyciem, i w 1932 r. jako pierwsi dokonali tego krakowscy taternicy Marian Paully i Adam Górka[2].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/be/Iglica_DK24.jpg/640px-Iglica_DK24.jpg)