![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3e/Stamboon_poortje.jpg/640px-Stamboon_poortje.jpg&w=640&q=50)
Hipokotyl
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Hipokotyl (gr. hypó ‘pod’, kotýlē ‘czarka’)[1], łodyżka podliścieniowa[2] – najniższa część łodygi znajdująca się między korzeniem i liścieniami, o budowie pośredniej między typową dla łodygi a korzeniem[3].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3e/Stamboon_poortje.jpg/320px-Stamboon_poortje.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0b/Rabano-radish-raphanus-sativus.jpg/640px-Rabano-radish-raphanus-sativus.jpg)
Ze względu na szybkość wzrostu hipokotylu w stosunku do epikotylu podczas kiełkowania wyróżnia się[3]:
- kiełkowanie epigeiczne (nadziemne) – hipokotyl rośnie szybko i wznosi liścienie nad powierzchnię gleby,
- kiełkowanie hipogeiczne (podziemne) – hipokotyl rośnie tak wolno, że liścienie pozostają pod powierzchnią gleby, którą przebija łodyga nadliścieniowa (epikotyl).