Henryk Marecki
Oficer Wojska Polskiego, weteran powstania styczniowego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oficer Wojska Polskiego, weteran powstania styczniowego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Marecki (ur. 1841[1] / 1848[2]), zm. 29 maja 1936) – porucznik, weteran[2] powstania styczniowego. Henryk Marecki urodził się we wsi Przewłoka koło Parczewa na Lubelszczyźnie.
Po wybuchu powstania wstąpił do oddziału kawalerii Karola Krysińskiego. Brał z nim udział w bitwie pod Sosnowicą i bitwie pod Fajsławicami. W tej bitwie został ranny. Po leczeniu wyruszył ponownie do oddziałów powstańczych. Niestety pod Uścimowem został schwytany przez Rosjan. Przez prawie półtora roku był więziony najpierw w Parczewie, a potem w Radzyniu. W 1866 roku został wcielony do armii rosyjskiej. Służył w oddziale artylerii w Radzyniu. W 1877 roku brał udział w wojnie rosyjsko-tureckiej.
W 1916 roku pracował jako furman w Snopkowie. W latach dwudziestych XX wieku był dozorcą ogrodu miejskiego w Lublinie[1].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości (1918) w okresie II Rzeczypospolitej został awansowany do stopnia podporucznika weterana Wojska Polskiego[3]. W 1929 roku był jednym z pięciu obok Karola Ejbisza, Lucyny Żukowskiej, Feliksa Krukowskiego i Jana Sawańczuka delegatów Komitetu Wsparć Weteranów 1863 roku w Lublinie na obchody Święta Weteranów 1863 w dniach 22-23 września w Poznaniu[4].
Zmarł 6 lipca w Lublinie, został pochowany w rodzinnym grobowcu na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie[1].
Henryk Marecki był patronem Ośrodka Szkolenia Podoficerów i Operatorów Maszyn Inżynieryjnych w Ełku[5].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
