Głuchowo (gromada w powiecie toruńskim)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Głuchowo – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1958 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
5 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1958 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Głuchowo z siedzibą GRN w Głuchowie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie toruńskim w woj. bydgoskim, na mocy uchwały nr 24/14 WRN w Bydgoszczy z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Bielczyny, Głuchowo, Konczewice, Bogusławki, Skąpe i Nowa Chełmża ze zniesionej gminy Chełmża w powiecie toruńskim, a także osiedle Parowa Falęcka z dotychczasowej gromady Falęcin ze zniesionej gminy Papowo Biskupie w powiecie chełmińskim, w tymże województwie[6]. Dla gromady ustalono 25 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
Gromadę zniesiono 1 stycznia 1958, a jej obszar włączono do nowo utworzonej gromady Chełmża w tymże powiecie[8].