Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gołębiak kasztanowaty[3] (Zenaida graysoni) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae). Występował endemicznie na wyspie Socorro (archipelag Revillagigedo) należącej do Meksyku. Obecnie wymarły na wolności.
Zenaida graysoni[1] | |||
(Lawrence, 1871) | |||
W Louisville Zoo (Louisville, Kentucky) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
gołębiak kasztanowaty | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Opis gatunku po raz pierwszy zamieszczono w czasopiśmie The Ibis w roku 1872[4]. Jednakże gołębiak kasztanowaty został wspomniany rok wcześniej w Proceedings of the Boston Society of Natural History pod nazwą Zenaidura graysoni. Nazwa gatunkowa graysoni upamiętnia Edwarda Graysona, który pomagał w kolekcjonowaniu zbiorów na wyspie Socorro swojemu ojcu Andrew Graysonowi[5].
Długość ciała wynosi 26,5 do 30,5 cm[6], w tym dziób około 2,2 cm i ogon ok. 13,1 cm. Skrzydło mierzy 15,24 cm, a skok 2,74 cm[7]. Wierzch głowy z wyjątkiem czoła szary. Czoło, boki głowy oraz pierś i górna część brzucha rdzawobrązowe do różowawego. Pod okiem, nieco z tyłu, czarna plamka; posiada szarą obrączkę oczną. Na karku po bokach dwie różowawe plamy. Wierzch ciała, kuper, grzbiet i środkowe sterówki kasztanowe. Na pokrywach skrzydłowych I rzędu czarne plamy przy zakończeniu. Lotki czarniawe, biało obrzeżone. Brzegowe sterówki szare. Dziób u nasady różowy, w reszcie niemal czarny. Nogi i stopy różowe.
Andrew Jackson Grayson opisując gołębiaka kasztanowatego nazwał go „samotnym gołębiem”, ponieważ nie zaobserwował pary tych ptaków. Wspomniał także o braku lęku przed człowiekiem[5]. W habitacie przeważały rośliny z gatunków Guettarda insularis, Ilex socorroensis i Sideroxylon socorrense, a także czeremcha amerykańska (Prunus serotina), Ficus cotinifolia i Psidium socorrense, wszystkie naturalnie zasiedlające Socorro[8].
Obecnie gołębiak kasztanowaty posiada status wymarłego na wolności (EW, Extinct in the Wild). Ostatni raz widziany był w naturalnym środowisku w 1972 roku. Obserwacje w latach 1957 i 1958 nie wykazały jednak spadku liczebności. W ogrodach zoologicznych żyje kilkaset osobników tego gatunku (w tym około 25 w Wielkiej Brytanii[9]). W latach 90. XX w. dużym problemem w Stanach Zjednoczonych było krzyżowanie się tego gatunku z gołębiakiem karolińskim (Z. macroura). Przyczyną wymarcia gatunku było drapieżnictwo ze strony kotów, których się nie obawiał, a także niszczenie środowiska przez owce i ludzi[6].
Od 1994 roku wyspa Socorro objęta jest ochroną. Europejskie Stowarzyszenie Ogrodów Zoologicznych i Akwariów prowadzi program rozrodu tego gatunku w niewoli. Na wyspie prowadzi się redukcję liczby owiec, które niszczą habitat. Zbadano gołębiaka kasztanowatego oraz gołąbeczka malutkiego (Columbina passerina) pod kątem zagrażającym im chorób; u obu gatunków wykryto malarię oraz rzęsistkowicę[6].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.