Loading AI tools
oficer Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Robert Lityński (ur. 15 października 1892 w Niżniowie, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej
major piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
15 października 1892 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
kwiecień 1940 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
5 Pułk Strzelców Polskich, |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa, |
Odznaczenia | |
Urodził się 15 października 1892 roku w Niżniowie, pow. tłumackim jako syn Bronisława i Ludwiki ze Stępkowskich.
W latach 1913–1918 służył w armii austriackiej, w 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego. W czasie wojny polsko-bolszewickiej służył w 5 pułku strzelców polskich, przemianowanym we wrześniu 1919 roku na 47 pułk Strzelców Kresowych.
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku, został zweryfikowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku. W 1923 roku służył jako oficer w 78 pułku piechoty, a w 1928 roku w 65 Starogardzkim pułku piechoty. W 1930 roku został przeniesiony do 49 pułku piechoty. 2 grudnia 1930 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku i 3. lokatą w korpusie oficerów piechoty[1]. W marcu 1931 roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy batalionu[2].
W czasie kampanii wrześniowej w 1939 roku brał udział w walkach z Niemcami w szeregach 11 Dywizji Piechoty. Był dowódcą I baonu 49 pułku piechoty. W czasie walk dowodzony przez Lityńskiego batalion odznaczył się w nocnych bojach pod Medyką 14 września, w bitwie pod Jaworowem (15–16 września) oraz wyeliminowaniem elitarnego pułku SS Germania[3]. Lityński zyskał miano „specjalisty od działań nocnych”. W czasie obrony Lwowa, 21 września 1939 roku, został ranny. Po zajęciu Lwowa przez wojska sowieckie przedzierał się w kierunku granicy polsko-rumuńskiej, lecz został pojmany przez NKWD w Kołomyi.
Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach[4], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[5].
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło – decyzją nr 439/MON[6] – mianował go pośmiertnie na stopień podpułkownika[7][8]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[9][10].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.