Ercole de’ Roberti
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ercole de’ Roberti (ur. ok. 1450, zm. 1496) – włoski malarz renesansowy.
Portret Robertiego autorstwa Vasariego | |||
Data urodzenia |
ok. 1450 | ||
---|---|---|---|
Data śmierci |
1496 | ||
Narodowość |
włoska | ||
Dziedzina sztuki |
malarstwo | ||
Epoka | |||
|
Jego ojciec był dozorcą na zamku rodziny d’Este w Ferrarze. Portrety członków tego rodu znalazły się później w dorobku malarza.
W 1473 Ercole de’ Roberti opuścił Ferrarę i wyjechał do Bolonii, gdzie tworzył w pracowni Francesco del Cossa, pozostając pod wpływem Andrei Mantegni. Uczestniczył w tworzeniu wystroju bazyliki San Petronio w Bolonii, jego autorstwa był obraz Cuda św. Wincentego umieszczony na predelli ołtarza jednej z kaplic.
W latach 1480–1481 tworzył obraz ołtarzowy Madonna tronująca z czterema świętymi do kościoła Santa Maria in Porto Fuori w Rawennie (obecnie w Pinakotece Brera).
W 1486 roku, po śmierci Cosme Tura, pełniącego rolę malarza dworskiego rodziny d’Este, zajął jego miejsce, tworząc głównie portrety.