Eparchia orenburska

Eparchia orenburska – jedna z eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego z siedzibą w Orenburgu. Jej obecnym ordynariuszem jest metropolita orenburski i saraktaszyński Piotr (Mansurow), zaś funkcję katedry pełni sobór św. Mikołaja w Orenburgu^[1].

Eparchia orenburska

Оренбургская епархия

Sobór św. Mikołaja w Orenburgu
Państwo	Rosja
Obwód	orenburski
Siedziba	Orenburg
Data powołania	1799
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Metropolia	orenburska
Sobór	św. Mikołaja
Biskup diecezjalny	metropolita orenburski i saraktaszyński Piotr (Mansurow)
Dane statystyczne (2011)
Liczba kapłanów	208
Liczba parafii	242
Liczba klasztorów	3
Położenie na mapie Orenburga Orenburg
Położenie na mapie Rosji Orenburg
Położenie na mapie obwodu orenburskiego Orenburg
51°46′11,0″N 55°05′49,6″E
Strona internetowa

Historia

Eparchia została powołana do życia dekretem Świątobliwego Synodu Rządzącego z grudnia 1799 jako eparchia orenburska i ufimska. Od 1859 nosiła nazwę orenburskiej i uralskiej, następnie od 1908 – orenburskiej i turgajskiej, zaś od ok. 1920 – orenburskiej. Po zmianie nazwy miasta Orenburga na Czkałow do 1957 nosiła nazwę eparchii czkałowskiej i buzułuckiej, następnie orenburskiej i buzułuckiej^[2]. W 2011 z jej terytorium zostały wyodrębnione eparchie buzułucka oraz orska^[3].

W 2011 w skład eparchii wchodziły 242 parafie obsługiwane przez 208 kapłanów, z 211 cerkwiami i 30 kaplicami. Działały ponadto trzy klasztory^[1].

Biskupi orenburscy[4]

• Ambroży (Kełembet), 1799–1806
• Augustyn (Sacharow), 1806–1819
• Innocenty (Smirnow), 1819
• Teofil (Tatarski), 1819–1823
• Ambroży (Moriew), 1823–1828
• Arkadiusz (Fiodorow), 1829–1831
• Michał (Dobrow), 1831–1835
• Joannicjusz (Obrazcow), 1835–1849
• Józef (Bogosłowski), 1849–1853
• Antoni (Szokotow), 1853–1858
• Antoni (Radonieżski), 1858–1862
• Warłaam (Dienisow), 1862–1866
• Mitrofan (Wicinski), 1866–1879
• Beniamin (Bykowski), 1879–1882
• Beniamin (Smirnow), 1882–1886
• Makary (Troicki), 1886–1895
• Mikołaj (Adoratski), 1895–1896
• Tichon (Klitin), 1896
• Włodzimierz (Sokołowski-Awtonomow), 1897–1903
• Joachim (Lewicki), 1903–1910
• Teodozjusz (Ołtarżewski), 1910–1914
• Metody (Gierasimow), 1914–1919
• Arystarch (Nikołajewski), 1920–1923
• Jakub (Maskajew), 1925
• Dionizy (Prozorowski), 1926–1928
• Paweł (Wwiedienski), 1928–1931/1932
• Arseniusz (Sokołowski), 1932–1936
• Warłaam (Kozula), 1937
• Manuel (Lemieszewski), 1945–1948
• Borys (Wik), 1949–1950
• Warsonofiusz (Griniewicz), 1950–1953
• Michał (Woskriesienski), 1953–1960
• Palladiusz (Kaminski), 1960–1963
• Leoncjusz (Bondar), 1963–1999
• Walenty (Miszczuk), 1999–2015
• Beniamin (Zaricki), 2015-2023^[5]
• Piotr (Mansurow), od 2024^[6]

Przypisy

1. Oficjalna strona eparchii
2. Оренбургская епархия
3. ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 5–6 октября 2011 года
4. Оренбургская епархия. [dostęp 2012-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-05)].
5. Вениамин, митрополит Оренбургский и Саракташский (Зарицкий Владимир Николаевич)
6. Петр, митрополит Оренбургский и Саракташский (Мансуров Петр Григорьевич) / Персоналии / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2024-06-08] (ros.).