Włodzimierz (Sokołowski-Awtonomow)

Włodzimierz, imię świeckie Wasilij Grigorjewicz Sokołowski-Awtonomow (ur. 19 grudnia^?/31 grudnia 1852 w Senkowce, zm. 27 listopada 1931 w Moskwie) – rosyjski biskup prawosławny.

Włodzimierz

Wasilij Sokołowski-Awtonomow
Biskup
Kraj działania	Imperium Rosyjskie, ZSRR
Data i miejsce urodzenia	31 grudnia 1852 Senkowka
Data i miejsce śmierci	27 listopada 1931 Moskwa
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	eparchia moskiewska
Śluby zakonne	29 września 1878
Diakonat	1 października 1878
Prezbiterat	3 października 1878
Chirotonia biskupia	20 grudnia 1887

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	20 grudnia 1887
Miejscowość	Petersburg
Konsekrator	Izydor (Nikolski)
Współkonsekrowani biskupi Tichon (Oboleński) 14 stycznia 1901 Jakub (Maskajew) 19 marca 1923

Życiorys

Ukończył seminarium duchowne w Połtawie i Kazańską Akademię Duchowną. 29 września 1878 złożył wieczyste śluby zakonne. Święcenia diakońskie i kapłańskie przyjął odpowiednio 1 i 3 października tego samego roku. W 1879 został dołączony do składu rosyjskiej misji prawosławnej w Japonii. W Japonii przebywał do 1886, gdy został przeniesiony do seminarium duchownego w Chełmie w charakterze wykładowcy. Od 1884 był igumenem, zaś w 1887 otrzymał godność archimandryty. W tym samym roku został inspektorem seminarium w Chełmie, jednak funkcję tę pełnił jedynie przez kilka miesięcy. 20 grudnia 1887 miała miejsce jego chirotonia na biskupa Aleutów i Alaski. W marcu następnego roku przybył do San Francisco.

Jako ordynariusz rosyjskiej eparchii prawosławnej w Stanach Zjednoczonych opracował tłumaczenie prawosławnych tekstów liturgicznych na język angielski oraz napisał do nich muzykę, wykorzystywaną następnie w czasie nabożeństw w soborze w San Francisco. Rozpoczął również wznoszenie w tym mieście nowego soboru katedralnego. Odbył wiele podróży duszpasterskich po Stanach Zjednoczonych. W czasie jednej z nich, do Minneapolis, przyjął prawosławne wyznanie wiary od greckokatolickiego kapłana Aleksego Totha, co zapoczątkowało działalność misyjną Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wśród grekokatolików-emigrantów z Galicji i Rusi Węgierskiej przebywających w USA (jej efektem było pozyskanie przez Cerkiew rosyjską do 1917 nawet 200 tys. konwertytów^[1]).

W 1891 został wyznaczony na biskupa ostrogoskiego, wikariusza eparchii woroneskiej i wyjechał ze Stanów Zjednoczonych. Następnie był biskupem orenburskim i uralskim (od 1896 do 1903) oraz jekaterynburskim i irbickim (od 1903 do 1910). W 1910 zrezygnował z pełnienia obowiązków biskupa z powodu złego stanu zdrowia, obejmując równocześnie godność przełożonego monasteru Spaso-Andronikowskiego w Moskwie. W czasie swojego przebywania w tym monasterze zyskał wśród wiernych opinię świętego starca.

W 1921 patriarcha moskiewski i całej Rusi Tichon wyznaczył go na arcybiskupa jekaterynosławskiego, lecz biskup Włodzimierz nie był w stanie objąć swojej funkcji z powodu trwającej rosyjskiej wojny domowej i pozostał w Moskwie. W 1926 przez krótki czas należał do grigoriewców, jednak ostatecznie zerwał związki z tą grupą i poprzez publiczny akt pokuty powrócił do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Zmarł w Moskwie w listopadzie 1931. Ostatnie lata życia przeżył w zupełnym ubóstwie. Został pochowany w cerkwi Wszystkich Świętych w Moskwie, gdzie pełnił posługę kapłańską w ostatnich latach życia.