Emilian (Piperković)

Emilian, imię świeckie Nedeljko Piperković (ur. 23 sierpnia 1886 w Lipljanie, zm. 10 września 1970 w Zaječarze) – serbski biskup prawosławny.

Emilian

Nedeljko Piperković
Biskup timocki
Kraj działania	Jugosławia
Data i miejsce urodzenia	23 sierpnia 1886 Lipljan
Data i miejsce śmierci	10 września 1970 Zaječar
Biskup timocki
Okres sprawowania	1922–1970
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Serbski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia timocka
Śluby zakonne	1911
Diakonat	1911
Prezbiterat	29 czerwca 1920
Nominacja biskupia	1920
Chirotonia biskupia	23 stycznia 1922

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	23 stycznia 1922
Miejscowość	Belgrad
Miejsce	Sobór św. Michała Archanioła
Konsekrator	Dymitr
Współkonsekrowani biskupi Sawa (Trlajić) 30 września 1934 Walerian (Stefanović) 26 stycznia 1941

Życiorys

Ukończył gimnazjum w Salonikach, a następnie podjął studia teologiczne w szkole Patriarchatu Konstantynopolitańskiego na wyspie Chalki. Po jej ukończeniu podjął pracę katechety w gimnazjum i serbskiej szkole nauczycielskiej w Skopje. W 1911 złożył wieczyste śluby mnisze w monasterze św. Michała Archanioła w Kuczewiszte, w tym też roku metropolita skopski Wincenty. W 1913 uzyskał stypendium Synodu Biskupów Serbskiego Kościoła Prawosławnego na studia teologiczne na Uniwersytecie Ateńskim, które ukończył w 1918. Rok później obronił w Atenach doktorat w dziedzinie teologii^[1].

Po obronie dysertacji doktorskiej udał się na wyspę Korfu, gdzie na emigracji przebywał metropolita belgradzki Dymitr. Hierarcha mianował go swoim sekretarzem. Po zakończeniu I wojny światowej był jednym z członków delegacji serbskiej do patriarchy konstantynopolitańskiego, której celem było uzgodnienie warunków restytucji Patriarchatu Serbskiego i rozszerzenia jego granic na całe Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców. Po powrocie do Belgradu został katechetą w szkole realnej, następnie uzyskał stanowisko profesora w seminarium duchownym w Sremskich Karlovcach^[1].

W 1920 otrzymał nominację na biskupa timockiego. W związku z tym 29 czerwca 1920 przyjął święcenia kapłańskie. Jego chirotonia biskupia odbyła się 23 stycznia 1922^[1]. Na katedrze pozostawał do śmierci. Został pochowany w soborze katedralnym w Zaječarze^[1]. W 1964 był jednym z dwóch biskupów (obok biskupa raszko-prizreńskiego Pawła), którzy wbrew naciskom władz Jugosławii głosowali przeciwko pozbawieniu urzędu biskupa amerykańskiego Dionizego, zdecydowanego antykomunisty^[2].

Autor publikacji teologicznych w językach serbskim i greckim^[1].

Przypisy

1. biskup Sawa (Vuković), Srpski jerarsi od devetog do dvatesetog veka, Evro Beograd, Unireks Podgorica, Kalenić Kragujevac, 1996, s.185.
2. M.M. Beljaković M.M., Raskol. Ovako je počeo [online] [zarchiwizowane z adresu 2015-03-16].

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 128231497