ELSO
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
European Life Scientist Organisation (ELSO, czyli Europejska Organizacja Naukowców Przyrodniczych) - organizacja założona w 1999 roku w celu zintegrowania środowisk naukowych różnych dziedzin nauki, w ramach ogólnie pojętych nauk biologiczno-przyrodniczych. Głównymi celami ELSO jest organizacja zjazdów naukowych o zasięgu ogólnoświatowym, a także lobbowanie nauki w UE. W roku 2008 ELSO połączyło się z EMBO(inne języki), działającą od 1964 roku. Jej pierwszym przewodniczącym został Max Perutz, a sekretarzem generalnym John Kendrew, dwaj laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 1962 roku za ich badania struktury białek („for their studies of the structures of globular proteins”, zob. struktura czwartorzędowa białka, globuliny)[1][2].
Pierwszym celem EMBO było stworzenie warunków, zachęcających do współpracy między europejskimi laboratoriami (w tym organizacja konferencji, fundowanie nagród i stypendiów). Drugim celem było stworzenie centralnego europejskiego laboratorium biologii molekularnej. European Molecular Biology Laboratory (EMBL)(inne języki) powstało w 1974 roku.
Po utworzeniu ELSO funkcjonowało ono równolegle do istniejących państwowych i międzynarodowych struktur naukowych. Między innymi każdego roku w jednym z miast europejskich była organizowana w ramach ELSO konferencja, służąca jako międzynarodowa platforma komunikacyjna, w celu integracji i promocji nauki oraz naukowców, niezależnie od interesów danych państw. W zamierzeniu organizacja miała stymulować rozwój nauki, także poprzez promowanie społecznego zrozumienia celów i zagadnień naukowych. Ważnym elementem było umożliwienie krytycznego spojrzenia na wkład nauki i jego implikacje dla społeczeństwa. Na każdej konferencji odbywały się panele dyskusyjne i serie wykładów oraz referatów tematycznych oraz sesja posterowa.