Loading AI tools
król Gruzji (władca w l. 1270–1289; dynastia Bagratydów), święty prawosławny Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dymitr II Ofiarny[1] (gruz. დემეტრე II თავდადებული, ur. ok. 1259, zm. 12 marca 1289) – król Gruzji z dynastii Bagratydów, rządzący Gruzją w latach 1270–1289. Święty prawosławny.
król Gruzji | |
Okres |
od 1270 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia |
ok. 1259 |
Data śmierci |
1289 |
Ojciec | |
Matka |
Gwanca Kachaberidze |
Był synem króla Gruzji wschodniej Dawida VII i jego małżonki królowej Gwancy[2]. W 1260 r. jego ojciec odmówił wsparcia kolejnej wyprawy wojennej Mongołów i przyłączył się do antymongolskiego powstania wszczętego przez władcę Gruzji zachodniej Dawida VI, które zakończyło się całkowitą klęską i zostało krwawo stłumione[1][3]. W 1262 r. podczas pacyfikacji zamordowana została królowa Gwanca, zaś w 1270 r. zmarł Dawid VII[2]. Dymitr II wstąpił na tron w wieku zaledwie jedenastu lat, jego sukcesję potwierdził Abaka-chan, wyznaczając równocześnie na regenta Sanduna Mankanberdela, który przejął faktyczne rządy w Gruzji. Zgodnie z zobowiązaniami podjętymi przez królową Rusudan, nakazującymi Gruzinom wspieranie Mongołów podczas wszystkich prowadzonych przez nich wypraw wojennych[4], Dymitr II w latach 1276–1281 brał udział w kampaniach wojennych Mongołów na Bliskim Wschodzie, odznaczając się zwłaszcza w 1281 r. w bitwie pod Hims[2]. Jego nieobecność w Gruzji sprawiła, że władze centralne coraz bardziej traciły kontrolę nad sytuacją w kraju, upadała gospodarka, zwłaszcza rolnictwo. Mongołowie nadal grabili wschodnią część kraju[2]. W 1281 r. zmarł Sadun Mankanberdel i Dymitr II zaczął faktyczne rządy w kraju[5].
Lata po powrocie Dymitra II do kraju był okresem krótkiego odrodzenia gospodarczego wschodniej Gruzji, pozostającej pod mieszaną administracją gruzińsko-mongolską. Dymitr II przywrócił również dawne przywileje Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego[3]. Był również popularny wśród poddanych; wielokrotnie nocami opuszczał pałac, by rozdawać ubogim jałmużnę[5].
Dymitr II przez pewien czas z powodzeniem brał udział w intrygach rozgrywających się na dworze Ilchanidów[3]. W walkach o władzę w państwie mongolskim popierał Tokudara, a po jego zamordowaniu związał się z wpływowym wezyrem Bugą. W 1288 r. władca Mongołów Argun-chan odkrył wymierzony w siebie spisek, w którym brał udział Buga. Wezyr został stracony razem z całą rodziną[2]. Dymitr, który sam nie był związany ze spiskowcami[2], został wezwany na dwór władcy. Przewidywał, że również zostanie skazany na śmierć i stracony, wiedział jednak również, że jeśli nie stawi się na dworze Ilchanidów, narazi Gruzję na krwawe represje. Przed odjazdem publicznie oznajmił, że jest gotów ponieść śmierć dla dobra poddanych[1]. Został ścięty 12 marca 1289 r. w Mowakanie[2]. Jego ciało w tajemnicy przywieziono do Gruzji i pochowano w katedrze Sweti Cchoweli[2].
Dymitr II został kanonizowany przez Gruziński Kościół Prawosławny[2]. Nosi przydomek Ofiarny[1].
Dymitr II ożenił się pierwszy raz z córką cesarza Trapezuntu Manuela I Wielkiego Komnena, z którą miał czterech synów i córkę. Niezależnie od tego małżeństwa żył bez ślubu z Solgar, córką mongolskiego emira Bugi, z którą miał syna i dwie córki. W 1280 r. zawarł drugie małżeństwo z Natelą, córką atabaga Samcche. Gruziński Kościół Prawosławny bezskutecznie protestował przeciwko jawnemu łamaniu prawa kanonicznego przez władcę; w 1280 r. katolikos-patriarcha Mikołaj II zrezygnował w proteście przeciwko takiemu postępowaniu[5].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.