Dumka

Dumka – ukraińska wielozwrotkowa pieśń w formie ballady o rzewnym nastroju, często wyrażająca żal po utraconej osobie lub tęsknotę do jakiegoś miejsca czy wydarzenia; zwykle wykonywana z towarzyszeniem bandury^[1][2].

Dumka to też forma muzyczna rozwinięta w okresie romantyzmu i będąca bliskim odpowiednikiem elegii; często wzorowana na ukraińskich dumkach.

Niektóre dumki

• Fryderyk Chopin – Dwojaki koniec - dumka na głos i fortepian op. 74/11 (1845)
• Piotr Czajkowski – Dumka C-dur na fortepian op. 59 (1886)
• Antonín Dvořák – Trio fortepianowe Dumki op. 90 (1890)
• Stanisław Moniuszko – Przychodź, miły, dzień już biały - dumka na głos i fortepian (1855)
• Krzesimir Dębski – Dumka na dwa serca (1998)

Przypisy

1. Habela 1968 ↓, s. 52.
2. Chodkowski 1995 ↓, s. 206.

Bibliografia

• Jerzy Habela: Słowniczek muzyczny. Kraków: PWM, 1968. (pol.).
• Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).

Kontrola autorytatywna (gatunek muzyczny):

• GND: 4220753-8
• NKC: ph321743