Diabelski Kamień w Rudniku

Diabelski Kamień w Rudniku – skałki w miejscowości Rudnik w gminie Sułkowice w województwie małopolskim. Znajdują się na północnym grzbiecie Kaniowej Góry w Paśmie Barnasiówki^[1].

Maczuga skalna

Skalny mur

Grzbiet skalnego muru

Zobacz multimedia związane z tematem: Diabelski Kamień w Rudniku

Opis skał

Są to dwie formacje skalne: pojedyncza skałka oraz skalny mur o długości około 30 m, wysokości 5 m i szerokości 2,5 m. Właściwym Diabelskim Kamieniem jest wyższa od muru pojedyncza skałka o kształcie maczugi, obwodzie około 10 m i niewielkim przewieszeniu. Znajdują się na północnych stokach Pasma Barnasiówki (zwanego też Pasmem Dalina). Wysokość względna skałek nad dnem doliny wynosi około 60 m^[2]. Według Jerzego Kondrackiego, autora regionalizacji fizycznogeograficznej Polski Pasmo Barnasiówki należy do Pogórza Wielickiego^[3].

Skałki znajdują się na wypłaszczeniu niewielkiego grzbietu, na wysokości 460–465 m n.p.m.^[1] Zbudowane są z piaskowca istebniańskiego i są jedną z najbardziej oryginalnych formacji skalnych na całym Pogórzu Zachodniobeskidzkim, i to nie tylko pod względem wielkości i oryginalnego kształtu, ale także budowy geologicznej i układu spękań ciosowych. W niektórych miejscach skałek znajdują się rdzawo-żółte przebarwienia spowodowane większą zawartością żelaza oraz okrągławe wgłębienia^[4].

Ze względu na unikatowe walory przyrodnicze skałki te zostały uznane za prawnie chroniony pomnik przyrody^[4].

Legenda

Z Diabelskim Kamieniem w Rudniku, podobnie jak z wieloma innymi tzw. diabelskimi kamieniami, związana jest legenda. Po wybudowaniu sanktuarium i kalwarii w Kalwarii Zebrzydowskiej, między ludźmi zapanowały pokój i zgoda. Nie mógł tego ścierpieć diabeł i zaplanował zniszczyć sanktuarium ogromnym głazem spuszczonym z dużej wysokości. Zmuszony jednak został do zawarcia umowy ze św. Piotrem, na mocy której musiał zostawić kamień w tym miejscu, w którym zastanie go pianie koguta. Kamień był jednak tak ciężki i niósł go z tak daleka, że musiał wielokrotnie odpoczywać i nie zdążył przed świtem. Pianie koguta zastało go, gdy mijał Pasmo Barnasiówki, tutaj też opuściły go siły i zostawił kamień w lesie^[2].

Bouldering

Na Diabelskim Kamieniu są 4 drogi wspinaczkowe o trudności od IV do VI+ w skali polskiej, obite starymi przelotami. Na skalnym murze przylegającym do Diabelskiego Kamienia uprawiany jest bouldering. Jest 31 baldów o trudności od 3 do 6c w skali francuskiej^[5].

Diabelski Kamień

1. F117; IV
2. Anita; V+
3. Ambiwalencja; VI+
4. Kurczak wegetariański; V+

Skalny mur

1. Shakira; 6c (z odciągów wprost na płytę)
2. Condorek; 6a
3. Fugazi; 6a
4. Ju-87; 6b+ (ściśle filarkiem i krawędzią rysy)
5. Klinołap; 4
6. Britney; 4 (bez rysy)
7. Hyc; 3
8. Fobia; 5
9. Talibek; 5+
10. Rysa; 3
11. Skakanka; 4+ (bez rysy)
12. Dowód rzeczowy; 5+ (bez krawędzi filarka)
13. X; 4
14. Y; 4+
15. Z; 6c
16. Taboo; 4 (ręką po filarku)
17. Enraha; 6a+
18. Mogilaski; 6a+
19. Diabliki; 5+
20. Zulu Gula; 6c (start z podchwytu)
21. Luz; 6a+
22. Tuz; 6a+
23. Wina; 6a
24. Cyc; 4
25. 2 wina; 5d (bez krawędzi zacięcia)
26. 5 piw; 4+
27. PiS; 6b (kutymi klamkami)
28. Ramadan; 7a+ (bez cokołu i bez klamek)
29. Praxis; 6c
30. Chłopaki z baraków; 6b
31. Bania; 5+ (start z odciągów)^[5].

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Szlaki turystyczne

Sułkowice – Pisana – Kaniowa Góra – Barnasiówka – Dalin – Myślenice. Odległość 12 km, suma podejść 376 m, suma zejść 350 m, czas przejścia czas przejścia 3 godz. 38 min, z powrotem 3 godz. 50 min^[6]

ścieżka dojściowa od grzbietowego żółtego szlaku w dół do Diabelskiego Kamienia

Przypisy

1. Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2012-09-10].
2. JulianJ. Zinkow JulianJ., Myślenice i okolice: (Dobczyce, Sułkowice): monograficzny przewodnik turystyczny i krajoznawczy po wschodniej części Beskidu Średniego oraz po przyległym rejonie Pogórza Wielickiego, Kraków 1993. Brak numerów stron w książce
3. JerzyJ. Kondracki JerzyJ., Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2. Brak numerów stron w książce
4. Na podstawie tablicy informacyjnej zamontowanej przy skałkach.
5. GrzegorzG. Rettinger GrzegorzG., Beskidy Zachodnie i Pogórze. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2019, s. 170–173, ISBN 978-83-947825-2-8.
6. Pogórze Wielickie. Mapa turystyczna online [online] [dostęp 2023-08-25].