Darrell Porter

Darrell Ray Porter (ur. 17 stycznia 1952, zm. 5 sierpnia 2002) – amerykański baseballista, który występował na pozycji łapacza. Był jednym z pierwszych zawodowych sportowców, którzy przyznali się publicznie do uzależnienia od alkoholu i narkotyków^[1].

Darrell Porter

łapacz
Pełne imię i nazwisko	Darrell Ray Porter
Data i miejsce urodzenia	17 stycznia 1952 Joplin
Data i miejsce śmierci	5 sierpnia 2002 Sugar Creek
Odbijał	lewą
Rzucał	prawą
Debiut	2 września 1971
Ostatni występ	4 października 1987
Statystyki
Średnia uderzeń	0,247
Home runy	188
Uderzenia	1369
RBI	826
Kariera klubowa
Lata Kluby 1971–1976 Milwaukee Brewers 1977–1980 Kansas City Royals 1981–1985 St. Louis Cardinals 1986–1987 Texas Rangers

Po ukończeniu szkoły średniej, w czerwcu 1970 został wybrany w 1. rundzie draftu z numerem czwartym przez Milwaukee Brewers i początkowo występował w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Danville Warriors, reprezentującym poziom Class-A^[2][3]. W Major League Baseball zadebiutował 2 września 1971 w meczu przeciwko Kansas City Royals w wieku 19 lat^[2]. W 1973, swoim pierwszym pełnym sezonie, w głosowaniu do nagrody AL Rookie of the Year Award zajął 3. miejsce, zaś rok później po raz pierwszy otrzymał powołanie do AL All-Star Team^[2].

W grudniu 1976 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Kansas City Royals^[2]. W 1979 został szóstym łapaczem w historii MLB, którzy osiągnęli pułap 100 runów i 100 RBI w sezonie zasadniczym^[4]. Pod koniec 1979 roku poddał się leczeniu odwykowemu, a do zespołu powrócił pod koniec kwietnia 1980^[5]. W grudniu 1980 jako wolny agent podpisał kontrakt z St. Louis Cardinals^[2].

W 1982 został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem National League Championship Series, prowadząc Cardinals do zwycięstwa nad Atlanta Braves^[6]. W World Series Cardinals pokonali Milwaukee Brewers w siedmiu meczach i zdobyli dziesiąty w historii klubu tytuł mistrzowski; Porter wystąpił we wszystkich spotkaniach i został wybrany World Series MVP^[7]. W grudniu 1986 przeszedł do Texas Rangers, w którym zakończył karierę^[2].

Walczący z uzależnieniem Porter został znaleziony martwy 5 sierpnia 2002 obok swojego samochodu w Sugar Creek. Przyczyną jego śmierci było zatrzymanie akcji serca^[8].

Nagrody i wyróżnienia

Nagroda/wyróżnienie	Lata	Źródło
4× All-Star	1974, 1978, 1979, 1980	[2]
Zwycięzca w World Series	1982	[7]
World Series MVP	1982	[5]
NLCS MVP	1982	[6]

Przypisy

1. Sara Gilbert: The Story of the Kansas City Royals. Mankato: Creative Education, 2008, s. 12. ISBN 978-1-58341-490-3. (ang.).
2. Darrell Porter Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2015-03-15]. (ang.).
3. Darrell Porter Minor League Statisics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-02]. (ang.).
4. Darrell Porter Stats. baseball-almanac.com. [dostęp 2015-03-15]. (ang.).
5. Darrell Porter, 50, the Catcher Who Was Series M.V.P. in '82. nytimes.com. [dostęp 2015-03-15]. (ang.).
6. 1982 NLCS. baseball-reference.com. [dostęp 2015-03-15]. (ang.).
7. 1982 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2015-03-15]. (ang.).
8. Doctor says Porter did not die of an overdose. espn.com. [dostęp 2015-03-15]. (ang.).

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000023809858
• VIAF: 77678875
• LCCN: n82251752