Długi Staw Gąsienicowy

Długi Staw Gąsienicowy lub po prostu Długi Staw^[1] – należące do Gąsienicowych Stawów tatrzańskie jezioro polodowcowe położone na wysokości 1783 m w zachodniej części Doliny Gąsienicowej w Tatrach Wysokich. Przez górali nazywany był Kuklatym Stawem^[2].

Długi Staw Gąsienicowy

Widok spod zachodniej ściany Kościelca
Położenie
Państwo	Polska
Wysokość lustra	1783 m n.p.m.
Morfometria
Powierzchnia	1,58 ha
Wymiary • max długość • max szerokość	254 m 100 m
Głębokość • maksymalna	10,6 m
Objętość	81 060 m³
Hydrologia
Rodzaj jeziora	polodowcowe
Położenie na mapie Tatr Długi Staw Gąsienicowy
Położenie na mapie Karpat Długi Staw Gąsienicowy
49°13′38″N 20°00′33″E

Jezioro leży u zachodnich zboczy Kościelca w cyrku polodowcowym. Spływa do niego potok z wyżej położonego Zadniego Stawu Gąsienicowego. Połączone jest potokiem z Niżnim Czerwonym Stawkiem^[3]. Według danych z przewodnika Tatry Wysokie Witolda Henryka Paryskiego powierzchnia jeziora wynosi 1,58 ha (długość 254 m, szerokość 100 m), głębokość 10,6 m. Na zdjęciu satelitarnym z 2004 r. powierzchnia jest nieco mniejsza i wynosi 1,564 ha^[4].

Jest to trzeci pod względem powierzchni i głębokości staw w Dolinie Gąsienicowej. W 1960 r. został zarybiony – wpuszczono do niego obcego dla fauny Tatr pstrąga źródlanego. Nad stawem stwierdzono występowanie turzycy Lachenala – bardzo rzadkiej rośliny, w Polsce występującej tylko w Tatrach i to w nielicznych tylko miejscach^[5].

W pobliżu stawu znajduje się jaskinia Schron przy Źródle^[6].

Osobny artykuł: Jeziora tatrzańskie.

• 
  Widok ze szlaku na Świnicką Przełęcz
• 
  Długi Staw z Małego Kościelca

Szlaki turystyczne

Czasy przejścia podane na podstawie mapy^[7]:

– w pobliżu jeziora przebiega szlak łącznikowy z przełęczy Karb do zachodniej części Doliny Gąsienicowej. Czas przejścia od szlaku czarnego na Karb: 30 min, ↓ 20 min

Przypisy

1. Oficjalna nazwa stawu według GUGiK to Długi Staw, por. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 57, ISBN 83-239-9607-5.
2. ZofiaZ. Radwańska-Paryska ZofiaZ., Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1. Brak numerów stron w książce
3. Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4. Brak numerów stron w książce
4. Magdalena i Tomasz ZwijaczM.T.Z. Kozica Magdalena i Tomasz ZwijaczM.T.Z., Tatrzańskie pojezierze, „Tatry” (2 (24)), Zakopane: Tatrzański Park Narodowy, wiosna 2008, s. 70–71, ISSN 0867-4531.
5. ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ., HalinaH. Piękoś-Mirek HalinaH., Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6. Brak numerów stron w książce
6. Jaskinie, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-06-25].strona główna serwisu
7. Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X. Brak numerów stron w książce