![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/47/Camposanto%252C_Pisa%252C_Italia%252C_2019_07.jpg/640px-Camposanto%252C_Pisa%252C_Italia%252C_2019_07.jpg&w=640&q=50)
Campo santo
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Campo santo (wł. dosł. „święte pole”) – rodzaj cmentarza spotykany we włoskich zespołach sakralnych w postaci zamkniętego czworoboku z krużgankami otwartymi do wnętrza.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/47/Camposanto%2C_Pisa%2C_Italia%2C_2019_07.jpg/640px-Camposanto%2C_Pisa%2C_Italia%2C_2019_07.jpg)
Nazwę tę przyjęto we Włoszech dla założenia architektonicznego w formie czworokątnego dziedzińca z częścią ogrodową, okolonego krużgankiem otwartym do wewnątrz krużgankiem arkadowym albo kolumnowym. W jego wewnętrznej ścianie umieszczano grobowce oraz epitafia; często łączył się z przylegającą do jednego boku kaplicą. Znany już od XIII stulecia, we Włoszech ten typ cmentarza utrzymał się do I połowy XIX wieku[1][2].
Najbardziej znany i najlepiej zachowany historyczny cmentarz tego rodzaju znajduje się w Pizie – Camposanto Monumentale; pochodzi XIII-XV wieku, położony jest w pobliżu miejscowej katedry. Jego specyficzną scenerię (wraz z opisem) wykorzystał Józef Ignacy Kraszewski we współczesnej powieści obyczajowej Na cmentarzu – na wulkanie, powstałej podczas kolejnej podróży do Włoch w 1863 roku[3].