Campo Santo Teutonico
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Campo Santo Teutonico, oficjalnie Campo Santo dei Teutonici e dei Fiamminghi (pol. cmentarz niemiecki lub cmentarz Niemców i Flamandów) – niewielki zabytkowy cmentarz znajdujący się w Rzymie, między bazyliką Świętego Piotra a aulą Pawła VI.
 Widok na cmentarz z dachu bazyliki Świętego Piotra. Tuż za cmentarzem dostrzec można modernistyczny budynek auli Pawła VI | |
| Nazwa pełna |
Campo Santo dei Teutonici e dei Fiamminghi |
|---|---|
| Państwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
Sagrestia 17 |
| Typ cmentarza |
wyznaniowy |
| Wyznanie |
rzymskokatolicki |
| Stan cmentarza |
czynny |
| Data otwarcia |
799 |
Położenie na mapie Watykanu  | |
Położenie na mapie Rzymu  | |
Położenie na mapie Włoch  | |
 41°54′04″N 12°27′16″E | |
Cmentarz jest położony na terytorium Włoch na granicy z Watykanem, jednakże na mocy traktatów laterańskich z 1929, obszar na którym się znajduje, został uznany za eksterytorialny na korzyść Stolicy Apostolskiej[1]. Od północy i zachodu otacza go wysoki mur, od południa przylega budynek Kolegium Niemieckiego, natomiast od wschodu kościół Matki Bożej Miłosierdzia. Teren cmentarza porośnięty jest przez ozdobne drzewa oraz krzewy[2][3].
W 1990 został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, w ramach zespołu zabytkowego Rzymu, dóbr Stolicy Apostolskiej leżących na terenie Rzymu, korzystających z prawa eksterytorialności i kościoła Św. Pawła za Murami[4][5].
W starożytności znajdował się tu cyrk Nerona na którym zginęło wielu prześladowanych chrześcijan. Cmentarz został założony na przełomie VIII i IX wieku, wraz z Scholą Francorum (szpitalem dla niemieckojęzycznych pielgrzymów). Wedle XV wiecznych przekazów założenia miał dokonać Karol Wielki. W trakcie swego funkcjonowania wielokrotnie przebudowywany oraz odrestaurowywany (ostatni raz w latach 70. XX w.)[6].
Dotychczas (2019) pochowano na nim takie osoby jak m.in.: Joseph Anton Koch (artysta), Johann Martin von Wagner (archeolog), Anton de Waal (pierwszy rektor Kolegium Niemieckiego), Engelbert Kirschbaum SJ (archeolog), Stefan Andres (pisarz), kard. Gustaw Adolf von Hohenlohe-Schillingsfürst; kard. Augustin Theiner, czy s. Pascalina Lehnert[6][7]. W lutym 2015 na cmentarzu, za zgodą papieża Franciszka, pogrzebano ciało pochodzącego z Belgii osiemdziesięcioletniego bezdomnego mężczyzny, żyjącego przez wiele lat w okolicach placu Świętego Piotra[8].
11 lipca 2019 w związku z poszukiwaniem zaginionej w 1983 Emanueli Orlandi, dokonano otwarcia dwóch grobów. W żadnym z nich nie znaleziono ciała Orlandi, jak też pochowanych w XIX w. dwóch księżnych: Sophie von Hohenlohe oraz Carlott Federik Meklemburskiej[9][10]. 20 lipca przy okazji dalszych badań w sprawie odkryto dwa nieznane wcześniej ossuaria, zawierające szczątki wielu osób[11].
Obecnie prawo do pochówku mają jedynie: członkowie Bractwa Matki Bożej Bolesnej i ich małżonkowie, duchowni instytucji kościelnych z siedzibą w Rzymie i okolicach pochodzenia niemieckiego lub flamandzkiego, członkowie pewnych dwóch położonych w Niemczech seminariów, Gwardziści Szwajcarscy, a także pielgrzymi zmarli podczas oficjalnej pielgrzymki do Rzymu. Warunkiem bezwzględnie wymaganym jest bycie wyznania katolickiego[12].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
