Bílá Voda
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bílá Voda (niem. Weißwasser) – gmina w Czechach, w powiecie Jeseník w kraju ołomunieckim. Jest to najdalej na północ położona gmina czeskiego Śląska.
Widok wsi | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | |||||
Powierzchnia |
14,98 km² | ||||
Wysokość |
305 m n.p.m. | ||||
Populacja (2012) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Kod pocztowy |
790 69 | ||||
Tablice rejestracyjne |
JE | ||||
Położenie na mapie Czech | |||||
Położenie na mapie kraju ołomunieckiego | |||||
50°26′31″N 16°54′56″E | |||||
Strona internetowa |
Gmina leży nad rzeką Kamienicą, tuż przy polsko-czeskiej granicy w worku jawornickim (cz. javornický výběžek), jej przedłużeniem wzdłuż rzeki jest polska wieś Kamienica. Od 1748 r. Bílá Voda jest nieformalnie podzielona na część „miejską” (městys) i „wiejską” (ves). W dolnej części miejscowości, posiadającej okazałe budynki i zwartą zabudowę, znajduje się dawny zespół klasztorny pijarów, z barokowym kościołem. W górnej, luźno zabudowanej części wsi, stoi pałac wybudowany ok. 1690 r., dawna siedziba kolejnych właścicieli ziemskich.
Założona w poł. XIII w. Pierwsza wzmianka o Bílej Vodzie pochodzi z 1532 r. W 1723 r. Jakob Ernst von Liechtenstein-Kastelkorn, właściciel wsi i pobliskich dóbr w Doboszowicach, późniejszy biskup ołomuniecki i prymas Niemiec, ufundował tutaj klasztor i kolegium pijarów. Był to wówczas jeden z najznakomitszych wówczas zakładów szkolnych na Śląsku. W latach 1724–1733 wzniesiono kolegium i seminarium pijarskie, a w latach 1755–1765 kościół.
Od zakończenia I wojny śląskiej, na mocy pokoju wrocławskiego, miejscowość stała się osadą graniczną. Jej południowo-zachodnia część z kościołem i klasztorem została w granicach Śląska habsburskiego; północno-wschodnia, nazywająca się współcześnie Kamienica, została włączona do Śląska pruskiego.
W 1818 r. zamknięto seminarium, a w 1829 r. kolegium. Pijarzy obsługiwali parafię do 1938 r. W 1854 r. pałac w Bílej Vodzie zakupiła Marianna Orańska. Należał on do jej spadkobierców do 1917 r.
W czasie II wojny światowej działał tu podobóz Gross-Rossen[1] (Weißwasser lub Mährisch Weißwasser). Nie jest znana jego dokładniejsza lokalizacja. Przyjmuje się, że powstał w roku 1944[2][3].
Po II wojnie światowej wysiedlono ludność niemiecką. W zniszczonym klasztorze popijarskim od 28 września 1950 r[4] internowano zakonnice z rozwiązanych klasztorów z terenu Czechosłowacji. Skoncentrowano zakonnice z 15 różnych zgromadzeń (m.in. siostry szkolne de Notre Dame, boromeuszki, norbertanki, franciszkanki). Na cmentarzu znajduje się kilkaset (ok. 700) nagrobków zmarłych tu zakonnic[5]. Był to najliczniejszy obóz pracy dla zakonnic w Czechosłowacji[6]. Po upadku komunizmu większość pozostałych przy życiu zakonnic opuściła wieś.
W 2006 r. we wsi mieszkały 282 osoby.
Powieść Kateřiny Tučkovéj Bílá Voda (2022) opowiada o losie zakonnic z miejscowego miejsca odosobnienia.
Z Bilej Vody do Javornika prowadzą dwa szlaki piesze:
Przez Bílą Vodę możliwy jest przejazd samochodem osobowym na trasie Paczków–Kamienica–Bíla Voda–Złoty Stok.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.