Budowle megalityczne
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Budowle megalityczne, Megality (wielki kamień z gr. μέγας «megas» – wielki, λίθος «lithos» – kamień) to duży, nieobrobiony lub częściowo obrobiony kamień stanowiący samodzielną budowlę lub element większej budowli z takich kamieni (wykonanej bez użycia zaprawy), o charakterze kultowym, grobowym lub (prawdopodobnie) związanymi z obserwacjami astronomicznymi, wzniesiony w czasach prehistorycznych.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fe/%C4%A0gantija_north_wall.jpg/640px-%C4%A0gantija_north_wall.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/63/Stonehenge_Closeup.jpg/640px-Stonehenge_Closeup.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c6/Callanish_standing_stones_1.jpg/640px-Callanish_standing_stones_1.jpg)
Megality występują na obszarze całego świata, w tym również w Europie i Polsce. Początki megalityzmu na terenach Europy sięgają V tysiąclecia p.n.e. Stopniowy zanik idei obserwuje się około 2 tysiąclecia p.n.e. Czasem jednak budowle megalityczne funkcjonowały jeszcze w epoce brązu. Stonehenge straciło swe znaczenie kultowe około 1400 r. p.n.e. Szczególnym typem budowli megalitycznej były megaksylony (gr., mega = wielki; ksylon = drzewo), zbudowane według podobnej idei, ale z innego materiału – z drewna i ziemi.