![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/87/Bundesarchiv_Bild_183-B12190%252C_Kiew%252C_Brand_in_der_Hauptstra%25C3%259Fe.jpg/640px-Bundesarchiv_Bild_183-B12190%252C_Kiew%252C_Brand_in_der_Hauptstra%25C3%259Fe.jpg&w=640&q=50)
Bitwa o Kijów (1941)
upadek Kijowa w 1941 roku / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Bitwa o Kijów (1941)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Bitwa o Kijów – bitwa stoczona na froncie wschodnim pomiędzy Armią Czerwoną a Wehrmachtem podczas II wojny światowej, która skutkowała potężnym okrążeniem wojsk radzieckich wokół Kijowa. Bitwę uważa się za największe okrążenie wojsk w całej historii wojskowości. Trwała ona od 23 sierpnia do 26 września 1941 roku w czasie operacji „Barbarossa”[3]. W radzieckiej historiografii jest ona znana jako Kijowska Strategiczna Operacja Obronna (ros. Киевская стратегическая оборонительная операция) i podane są w niej nieco inne daty, mianowicie od 7 lipca do 26 września 1941 roku.
![]() |
Ten artykuł dotyczy bitwy z 1941 roku. Zobacz też: inne bitwy o Kijów. |
II wojna światowa, front wschodni, część operacji Barbarossa | |||
![]() Wywołane sowieckim sabotażem eksplozje i pożary po zajęciu Kijowa przez Niemców, wrzesień 1941 roku | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce |
Kijów i okolice | ||
Terytorium | |||
Wynik |
zwycięstwo Niemiec | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
50,45°N 30,52°E | |||
|
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/15/Eastern_Front_1941-06_to_1941-09.png/640px-Eastern_Front_1941-06_to_1941-09.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/38/Bundesarchiv_Bild_146-1974-099-45%2C_Russland%2C_Gatnoje%2C_Soldaten_bei_Besetzung_einer_Ortschaft.jpg/640px-Bundesarchiv_Bild_146-1974-099-45%2C_Russland%2C_Gatnoje%2C_Soldaten_bei_Besetzung_einer_Ortschaft.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/65/Bundesarchiv_Bild_183-L29208%2C_Ukraine%2C_Kiew%2C_deutsche_Pak_auf_der_Zitadelle.jpg/640px-Bundesarchiv_Bild_183-L29208%2C_Ukraine%2C_Kiew%2C_deutsche_Pak_auf_der_Zitadelle.jpg)
W czasie operacji okrążono prawie cały Front Południowo-Zachodni Armii Czerwonej i według niemieckich danych wzięto do niewoli 665 tys. żołnierzy oraz zniszczono lub zdobyto 884 czołgi oraz 2718 dział[4]. Pomimo tego okrążenie Kijowa nie zostało całkowicie zamknięte, dzięki czemu małe grupy żołnierzy Armii Czerwonej zdołały wymknąć się z okrążenia, w tym dowódca Kierunku Południowo-Zachodniego marsz. Siemion Budionny, marsz. Siemion Timoszenko i komisarz polityczny Nikita Chruszczow. Dowódca Frontu Południowo-Zachodniego gen. Michaił Kirponos został złapany w pułapkę za linią wroga i zginął podczas próby przebicia się.
Klęska pod Kijowem była, na skalę nienotowaną do tej pory, katastrofą Armii Czerwonej, która sama w sobie przekraczała nawet klęskę pod Mińskiem pomiędzy czerwcem a lipcem 1941 roku. W liczbach całkowitych Front Południowo-Zachodni odniósł następujące straty: 700 544 żołnierzy, w tym 616 304 zabitych, pojmanych lub zaginionych w akcji. Skutkiem tego pięć radzieckich armii (5, 37, 26, 21 i 38) składających się z 43 dywizji właściwie przestało istnieć. 40 Armia została również poważnie przetrzebiona. Podobnie jak Front Zachodni przed nim, tak i Front Południowo-Zachodni musiał być odbudowywany właściwie od początku[5].