Bioakumulacja
zdolność organizmów do kumulowania związków trujących w tkankach swego ustroju / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bioakumulacja (biomagnifikacja[1]) – zdolność organizmów roślinnych i zwierzęcych[2] do kumulowania ksenobiotyków, w tym: zanieczyszczeń, związków chemicznych i pierwiastków, np. niektórych metali ciężkich[3], pestycydów w tkankach swego ustroju. Stężenie tych związków w tkankach może osiągnąć wyższy poziom niż w otaczającym je środowisku. Bioakumulacja dokonuje się w następujących po sobie poziomach troficznych[1] oraz w miarę życia pojedynczego organizmu[4]. Przykładowo rtęć ulega bioakumulacji w organizmach na kolejnych poziomach łańcucha troficznego[2].