Biesal (gromada)
dawna gromada / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Biesal – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
4 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Biesal z siedzibą GRN w Biesalu utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie ostródzkim w woj. olsztyńskim na mocy uchwały nr 22 WRN w Olsztynie z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Biesal, Guzowy Piec, Jadaminy, Łęguty, Podlejki, Śródka i Tomaryny oraz miejscowość Zdrojek z dotychczasowej gromady Rapaty ze zniesionej gminy Biesal w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 16 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1960 do gromady Biesal włączono wsie Makruty, Mańki, Tomaszyn, Tolkmity i Samagowo, osadę Młyn Tomaszyński oraz kolonię Kąpity ze zniesionej gromady Mańki w tymże powiecie[8].
31 grudnia 1961 do gromady Biesal włączono obszar zniesionej gromady Stare Jabłonki w tymże powiecie[9].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10].