Ben Lomond National Park

Ben Lomond National Park – park narodowy położony w północno-wschodniej części Tasmanii, około 50 km na wschód od Launceston. Założony dnia 23 lipca 1947 roku.

Ben Lomond National Park

Państwo	Australia
Data utworzenia	23 lipca 1947
Powierzchnia	18192[1] ha
Położenie na mapie Tasmanii Ben Lomond National Park
Położenie na mapie Australii Ben Lomond National Park
41°33′03″S 147°40′01″E
Strona internetowa

Nazwa parku pochodzić od góry Ben Lomond (1570 m n.p.m.). Park założony w celu ochrony roślinności alpejskiej oraz rzeźby polodowcowej o znaczeniu krajowym^[2].

Charakterystyczną cechą parku są liczne łupki, aleuryty, szarogłazy i kwarcyty. W okresie jurajskim powstały liczne diabazyty, które dominują na płaskowyżu. W czasie plejstocenu na szczycie Ben Lomond istniał mały lodowiec. Najbardziej istotnym reliktem pozostawionym przez lodowiec są kamienne pola, które pokrywają ponad jedną czwartą powierzchni płaskowyżu Ben Lomond^[3].

Na obszarze parku występuje łącznie 222 gatunków roślin. Pięć najczęściej występujących rodzin to: astrowate, wiechlinowate, wrzosowate, ciborowate i srebrnikowce; stanowią one około połowę udokumentowanych gatunków. Również występują tu rzadkie i zagrożone endemiczne gatunki roślin takie jak: oreomyrrhis sessiliflora i colobanthus curtisiae^[3].

Wśród ssaków występujących na terenie parku można wymienić: walabie Bennetta, wombaty, niełaza plamistego, kolczatki i dziobaki. Gatunki endemiczne występujące na terenie parku to m.in.: rozella tasmańska, buszówka brązowa, koralicowiec żółty i miodopoik czarnogłowy. W 1988 roku badania przeprowadzone przez wydział rybołówstwa (ang. Inland Fisheries Commission) nie stwierdził występowania ryb w jeziorach Youl i Baker. W strumieniach poniżej płaskowyżu występują pstrągi^[3].

Przypisy

1. Reserve Listing - National Parks. [dostęp 2009-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-12)].
2. Ben Lomond National Park. [dostęp 2009-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-14)].
3. Ben Lomond National Park- Highlights. [dostęp 2009-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-23)].