Wiele gatunków z tego rodzaju uprawianych jest jako aromatyczne zioła, zawierające olejki eteryczne (zob. olejek bazyliowy), używane są jako przyprawy do pożywienia, do wciągania nosem, do odstraszania owadów i jako rośliny lecznicze[5]. Popularną rośliną przyprawową, zwłaszcza w basenie Morza Śródziemnego jest bazylia pospolitaO. basilicum, wykorzystywana np. do przyprawiania zapiekanek, sosów, pizzy i likierów. Bazylia amerykańskaO. americanum o aromacie przypominającym limonkowy, jest przyprawą dodawaną gł. do owoców morza. Uprawiane jako olejkodajne są także bazylia eugenolowaO. gratissimum i O. × africanum. O. obovatum bywa uprawiana jako ozdobna, ale też jest bioindykatoremmiedzi[5].
Ocimum campechianum
Pokrój
Silnie aromatyczne rośliny zielne, półkrzewy i krzewy[7][8]. Pędy są zwykle silnie rozgałęzione, nieogruczolone, pokryte pojedynczymi, odstającymi lub skośnymi ku dołowi skierowanymi włoskami[8].
Zebrane po 6–10 w okółki tworzące szczytowe kwiatostany złożone. Kwiaty wyrastają na krótkich z reguły szypułkach, wspartych szybko odpadającymi przysadkami. Kielich jest zrosłodziałkowy i dwuwargowy, ma kształt jajowaty lub dzwonkowaty. Górna warga zwieńczona jest trzema ząbkami, z których środkowy jest jajowaty lub zaokrąglony i większy od bocznych. Dolna warga zakończona jest dwoma ząbkami które są zaostrzone, czasem spiczasto. Korona jest biała, zrosłopłatkowa i dwuwargowa. Jej rurka jest zwykle krótsza od kielicha. Górna warga zakończona jest czterema lub trzema ząbkami podobnej długości, dolna warga jest całobrzega, płaska lub czasem wydęta. Pręciki są cztery, wystają z rurki korony, przednia ich para jest dłuższa od tylnych. Pylniki są jajowato-nerkowate. Słupek jest dłuższy od pręcików, na końcu rozwidlony[7].
Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI:10.1371/journal.pone.0119248, PMID:25923521, PMCID:PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
ZbigniewZ.MirekZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 121, ISBN978-83-62975-45-7.
Genus Ocimum L..[w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line].USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System.[dostęp 2022-11-22].
.jpg)
.jpg)
