Bój o Bełżec

Bój o Bełżec – walki stoczone 19 września 1939 r. przez polskie oddziały Grupy Fortecznej Obszaru Warownego „Katowice” 73 pułku piechoty Armii Kraków pod dowództwem płk. Wacława Klaczyńskiego z niemieckim najeźdźcą w czasie kampanii wrześniowej.

Bój o Bełżec

II wojna światowa, kampania wrześniowa
Tablica pamięci poległych żołnierzy Wojska Polskiego w Bełżcu 19 września 1939, w czasie kampanii wrześniowej
Czas	19 września 1939
Miejsce	Bełżec
Terytorium	II Rzeczpospolita
Strony konfliktu
Polska  III Rzesza
Dowódcy
Wacław Klaczyński
Położenie na mapie Polski w 1939 miejsce bitwy
50°23′04″N 23°26′18″E

Pomnik ku czci poległych żołnierzy Wojska Polskiego w Bełżcu 19 września 1939, w czasie II wojny światowej

Przebieg walk

Zgodnie z rozkazem Naczelnego Wodza połączone armie: Armia Lublin i Armia Kraków pod dowództwem gen. Tadeusza Piskora miały przebijać się w kierunku na Lwów aby połączyć się z wojskami gen. Kazimierza Sosnkowskiego. Gen. Piskor zdecydował się nacierać w kierunku Tomaszów Lubelski – Bełżec^[1].

Gen. Piskor wydał rozkaz operacyjny: „[...] uderzyć na Tomaszów Lubelski dnia 18 IX 1939, godz. 5.00, po liniach: 1) Krasnobród – Tomaszów Lubelski i 2) Ciotusza – Tomaszów Lubelski, z zadaniem opanowania i utrzymania Tomaszowa Lubelskiego. Rozpoznać na Bełżec; kompanią zaporową zamknąć przejście przez Wieprz z kierunku Zamościa. Grupa „Boruta” ubezpieczy działanie na Tomaszów Lubelski, utrzymując do świtu rejon Józefów, Hamernia, Nowiny. W miarę posuwania się gen. Jana Jagmin-Sadowskiego przejdzie do rejonu Bełżca, który utrzyma [...]”^[2].

Dowódca Grupy „Boruta” gen. Mieczysław Boruta-Spiechowicz skierował 6 Dywizję Piechoty i Grupę Forteczną Obszaru Warownego „Katowice” płk. Wacława Klaczyńskiego do natarcia na Narol i Bełżec. 6 Dywizja opanowała Narol. Grupa Forteczna parła na Bełżec poprzez Maziły, gdzie poległ jej dowódca płk. Wacław Klaczyński. W Bełżcu rozpoczęła się walka IV batalionu Grupy Fortecznej z oddziałami niemieckimi^[3].

IV batalion Grupy Fortecznej Obszaru Warownego „Katowice” 73 pułku piechoty przebił się obok Maził, lecz nad ranem 19 września 1939 w Bełżcu wpadł w zasadzkę niemieckiej placówki z ukrytymi czołgami. Poległo 40 szeregowych i 5 oficerów, w tym dowódca batalionu mjr Jan Stefan Witkowski, dowódca 5 kompanii karabinów maszynowych kpt. St. J. Siemiatycki, oficer łączności por. A. Mendelik, i dwóch oficerów rezerwy. Ranni zostali: dowódca 5 kompanii karabinów maszynowych kpt. L. S. Lebiedziewicz, dowódca 10 kompanii strzeleckiej por. M. Raszewski i por. J. Obierek (18 września pod Maziłami). Resztki batalionu w sile około 200 ludzi, pod dowództwem kpt. Kurdziela wycofały się do lasu Brzeziny, a następnie ukrywając się za dnia i maszerując w nocy w kierunku Hrubieszowa, doszły 21 września 1939 do Wereszczycy^[4].

19 września 1939 nad ranem w rejon Bełżca przebił się też oddział 2 pułku strzelców podhalańskich w sile około 150 ludzi, w tym 17 oficerów^[5].

Zobacz też

• bitwa pod Tomaszowem Lubelskim
• bitwa pod Cześnikami
• bitwa pod Krasnobrodem (1939)

Przypisy

1. Wojna obronna Polski 1939, [w:] Polski czyn zbrojny w II wojnie światowej, Praca zbiorowa pod red. Eugeniusza Kozłowskiego, Warszawa 1979, s. 606.
2. Wojna obronna Polski 1939, op. cit., s. 676.
3. Wojna obronna Polski 1939, op. cit., s. 678.
4. Władysław Steblik, Armia „Kraków” 1939, Warszawa 1989, wyd. II, s. 631.
5. Steblik, op. cit., s. 631.

Bibliografia

• Wojna obronna Polski 1939, [w:] Polski czyn zbrojny w II wojnie światowej, Praca zbiorowa pod red. Eugeniusza Kozłowskiego, Warszawa 1979.
• Władysław Steblik, Armia „Kraków” 1939, Warszawa 1989, wyd. II.

Linki zewnętrzne

• PŁK WACŁAW KLACZYŃSKI
• GRUPA FORTECZNA OBSZARU WAROWNEGO „ŚLĄSK”
• Beton zrobi nastrój. Płk Wacław Klaczyński pochyla się nad mapą.. chorzowianin.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-23)].
• Jan Jagmin-Sadowski
• Stowarzyszenie rekonstrukcji Historycznej „73 pułk piechoty z Katowic”
• Rekonstrukcja bitwy 6 Dywizji Piechoty pod Narolem