Antrachinony
każdy związek organiczny zawierający sześcioczłonowy pierścień węglowy z dwiema grupami karbonylowymi w pozycjach 1 i 4, który jest orto-skondensowany z dwoma pierścieniami benzenowymi w pozycjach 2 i 3 oraz 5 i 6 / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Antrachinony – grupa organicznych związków chemicznych, których struktura oparta jest na szkielecie antrachinonu. Stanowią największą grupę naturalnie występujących chinonów, obok benzochinonów i naftochinonów[1]
Występują naturalnie w wielu organizmach, przede wszystkim u roślin (głównie z rodzajów marzanowatych, rdestowatych i szakłakowatych), ale również u bakterii, porostów i grzybów, a nawet u niektórych zwierząt. Mogą występować w formie wolnej bądź jako glikozydy (np. alizaryna i jeden z jej glikozydów, kwas ruberytrynowy). Niektóre antrachinony występują również w postaci dimerów[1].
Antrachinony są szeroko stosowane jako barwniki, niektóre były wykorzystywane w tym celu od starożytności. Część związków z tej grupy wykazuje szereg właściwości biologicznych, m.in. działanie przeciwzapalne, moczopędne, przeczyszczające, przeciwdrobnoustrojowe, przeciwutleniające czy przeciwnowotworowe (np. antracykliny, angucykliny)[1].
- ogólna struktura antrachinonów
- kwas ruberytrynowy (glikozyd antrachinonowy)
- błękit indantrenowy RS (antrachinon w postaci dimerycznej)
- doksorubicyna (antracyklina)