Actinocyclus normanii
gatunek okrzemek Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
gatunek okrzemek Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Actinocyclus normanii – gatunek okrzemek występujących w wodach morskich i słonawych.
Systematyka[1] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Supergrupa | |||
Królestwo | |||
Gromada | |||
Klasa | |||
Podklasa | |||
Rząd |
Coscinodiscales | ||
Rodzina |
Hemidiscaceae | ||
Rodzaj |
Actinocyclus | ||
Gatunek |
Actinocyclus normanii | ||
Nazwa systematyczna | |||
Actinocyclus normanii (W.Greg. ex Grev.) Hust. 1957 Hustedt, F. (1957). Die Diatomeenflora des Fluß-systems der Weser im Gebiet der Hansestadt Bremen. Abhandlungen der Naturwissenschaftlichen Verein zu Bremen 34(3): 181-440, 1 pl. | |||
Synonimy | |||
|
Opisany po raz pierwszy przez Williama Gregory'ego na podstawie osobników pobranych przez George'a Normana z żołądków żachw żyjących u wybrzeży Hull (Yorkshire), które w związku z tym jest uznane za miejsce typowe. Gregory zaproponował nazwę gatunkową, aby uhonorować odkrywcę. Ponieważ nie opublikował formalnej diagnozy nowego gatunku, zrobił to po jego śmierci Robert Kaye Greville[2]. Wyróżnia się dwa morfotypy: normanii i subsalsus[3].
Jednokomórkowe osobniki niezebrane w kolonie[4]. Mają kształt bębenkowaty[3] (dyskowaty). Okrywy o rzucie mniej więcej okrągłym, faliste[5], koncentrycznie wygięte. Pole środkowe wklęsłe lub wypukłe. Średnica pancerzyka zwykle od 25 do 110 µm. Prążki z dość dużymi, wielokątnymi areolami rozłożone promieniście na okrywach. W odcinku 10-mikrometrowym jest ich zwykle 10–13 rzędów. 8–12 areol w 10-mikrometrowym odcinku. U mniejszych osobników areole niezebrane w rządki, lecz bezładnie rozrzucone. Na brzegu okrywy przechodzące z płaszcza areole tworzą cienki pierścień[3]. Wzdłuż krawędzi okrywy zwykle 4–8 równomiernie rozmieszczony rimoportuli[5]. Płaszcz ornamentowany delikatnie, ale wyraźnie. Na brzegu okrywy również oko hyalinowe (pseudonodulus) w postaci jasnej plamki, u mniejszych osobników słabo widoczne. Osobniki formy normanii zwykle większe (30–110 µm średnicy) i o regularniejszej ornamentacji. Osobniki formy subsalsus mniejsze (16–58 µm średnicy)[3].
Stosunkowo podobnym gatunkiem jest Thalassiosira baltica , która ma więcej areoli[5]. Odkrywca gatunku opisuje go jako podobny do Coscinodiscus subtilis[2].
Gatunek morski, planktoniczny. Występuje dość powszechnie w strefie litoralnej, zwłaszcza w wodach eutroficznych[3]. Gatunek kosmopolityczny[1]. W Bałtyku występuje powszechnie w południowej części[3]. Występuje w wodach słonawych[5], przez co określa się go jako euryhaliczny[6]. W Polsce oprócz Bałtyku notowany m.in. w Odrze i Wiśle i niektórych ich dopływach oraz zbiornikach zaporowych[7]. W dolnym odcinku Wisły bywa z jednym ze współdominantów fitoplanktonu[8]. W Anglii w wodach śródlądowych – Tamizie i związanych z nią zbiornikach – notuje się od lat 50. XX w. W Sprewie od lat 20. XX w. Jego pojawianie się w siedliskach, w których wcześniej nie był notowany, wiąże się z eutrofizacją i zasoleniem, przy czym to drugie może wynikać z podwyższonej zawartości jonów wapnia[6]. Jego pojawianie i rozprzestrzenianie się w wodach śródlądowych sprawia, że niektórzy uważają go za gatunek inwazyjny w takim środowisku[9].
W polskim fitoplanktonowym wskaźniku jakości wód rzecznych ma wartość w=4,0, co oznacza, że jest wskaźnikiem wód eutroficznych[10].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.