93. ceremonia wręczenia Oscarów

93. ceremonia wręczenia Oscarów (nagród Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej) za rok 2020 i początek 2021 odbyła się 25 kwietnia 2021 w Los Angeles, równolegle w Dolby Theatre i na dworcu kolejowym Union Station^[1].

93. ceremonia wręczenia Oscarów

Data	25 kwietnia 2021
Miejsce	Dolby Theatre Union Station (Los Angeles)
Producent	Jesse Collins Stacey Sher Steven Soderbergh
Reżyser	Glenn Weiss
Stacja telewizyjna	ABC
Nawigacja
◄ 92. 94. ►

Nominacje ogłosili Nick Jonas i jego żona, Priyanka Chopra, 15 marca 2021 roku. Dziesięć razy nominowany był Mank, a po sześć razy: Ojciec, Judasz i Czarny Mesjasz, Minari, Nomadland, Dźwięk metalu i Proces Siódemki z Chicago^[2].

Najwięcej nagród (trzy) zdobył film Nomadland^[3]. Po dwie statuetki otrzymały filmy Ojciec, Ma Rainey: Matka bluesa, Judasz i Czarny Mesjasz, Dźwięk metalu, Mank oraz Co w duszy gra.

Według danych opracowanych przez Nielsen Media oglądalność ceremonii w Stanach Zjednoczonych za pośrednictwem telewizji wyniosła zaledwie 9,85 miliona widzów^[4], a sama gala zyskała status ceremonii o najmniejszej liczbie widzów spośród wszystkich ceremonii przyznawania Oscarów transmitowanych w telewizji^[5].

Laureaci i nominowani

Źródła:^[2][3]

Najlepszy film	Najlepszy reżyser
Nomadland – Frances McDormand, Peter Spears, Mollye Asher, Dan Janvey i Chloé Zhao Ojciec – David Parfitt, Jean-Louis Livi i Philippe Carcassonne Judasz i Czarny Mesjasz – Shaka King, Charles D. King, Ryan Coogler Obiecująca. Młoda. Kobieta. – Ben Browning, Ashley Fox, Emerald Fennell i Josey McNamara Proces Siódemki z Chicago – Marc Platt i Stuart Besser Dźwięk metalu – Bert Hamelinick i Sacha Ben Harroche Mank – Ceán Chaffin, Eric Roth i Douglas Urbanski Minari – Christina Oh	Chloé Zhao – Nomadland Thomas Vinterberg – Na rauszu David Fincher – Mank Lee Isaac Chung – Minari Emerald Fennell – Obiecująca. Młoda. Kobieta.
Najlepszy aktor pierwszoplanowy	Najlepsza aktorka pierwszoplanowa
Anthony Hopkins – Ojciec jako Anthony Riz Ahmed – Dźwięk metalu jako Ruben Stone Chadwick Boseman – Ma Rainey: Matka bluesa jako Levee Green Gary Oldman – Mank jako Herman J. Mankiewicz Steven Yeun – Minari jako Jacob Yi	Frances McDormand – Nomadland jako Fern Viola Davis – Ma Rainey: Matka bluesa jako Ma Rainey Andra Day – Billie Holiday jako Billie Holiday Vanessa Kirby – Cząstki kobiety jako Martha Weiss Carey Mulligan – Obiecująca. Młoda. Kobieta. jako Cassandra Thomas
Najlepszy aktor drugoplanowy	Najlepsza aktorka drugoplanowa
Daniel Kaluuya – Judasz i Czarny Mesjasz jako Fred Hampton Sacha Baron Cohen – Proces Siódemki z Chicago jako Abbie Hoffman Leslie Odom Jr. – Pewnej nocy w Miami jako Sam Cooke Paul Raci – Dźwięk metalu jako Joe LaKeith Stanfield – Judasz i Czarny Mesjasz jako William O’Neal	Youn Yuh-jung – Minari jako Soon-ja Glenn Close – Elegia dla bidoków jako Bonnie "Mamaw" Vance Olivia Colman – Ojciec jako Anne Amanda Seyfried – Mank jako Marion Davies Marija Bakałowa – Kolejny film o Boracie jako Tutar Sagdiyev
Najlepszy scenariusz oryginalny	Najlepszy scenariusz adaptowany
Obiecująca. Młoda. Kobieta. – Emerald Fennell Judasz i Czarny Mesjasz – Will Berson, Shaka King, Kenneth Lucas i Keith Lucas Minari – Lee Isaac Chung Dźwięk metalu – Darius Marder, Abraham Marder i Derek Cianfrance Proces Siódemki z Chicago – Aaron Sorkin	Ojciec – Christopher Hampton i Florian Zeller Pewnej nocy w Miami – Kemp Powers Nomadland – Chloé Zhao Biały Tygrys – Ramin Bahrani Kolejny film o Boracie – Sacha Baron Cohen, Anthony Hines, Dan Swimer, Peter Baynham, Erica Rivinoja, Dan Mazer, Jena Friedman, Lee Kern i Nina Pedrad
Najlepszy długometrażowy film animowany	Najlepszy film międzynarodowy
Co w duszy gra – Pete Docter i Dana Murray Naprzód – Dan Scanlon i Kori Rae Wyprawa na Księżyc – Glen Keane, Gennie Rin i Peilin Chou Sekret wilczej gromady – Tomm Moore, Ross Stewart, Paul Young i Stéphan Roelants Baranek Shaun Film: Farmageddon – Richard Phelan, Will Becher i Paul Kewley	Na rauszu (Dania); reżyseria: Thomas Vinterberg Lepsze dni (Hongkong); reżyseria: Derek Tsang Kolektyw (Rumunia); reżyseria: Alexander Nanau Człowiek, który sprzedał swoją skórę (Tunezja); reżyseria: Kaouther Ben Hania Aida (Bośnia i Hercegowina); reżyseria: Jasmila Žbanić
Najlepszy pełnometrażowy film dokumentalny	Najlepszy krótkometrażowy film dokumentalny
Czego nauczyła mnie ośmiornica – Pippa Ehrlich, James Reed i Craig Foster Kolektyw – Alexander Nanau i Bianca Oana Obóz godności: Rewolucja w życiu niepełnosprawnych – Nicole Newnham, Jim LeBrecht i Sara Bolder Agent kret – Maite Alberdi i Marcela Santibáñez Time – Garrett Bradley, Lauren Domino i Kellen Quinn	Colette – Anthony Giacchino i Alice Doyard A Concerto Is a Conversation – Ben Proudfoot i Kris Bowers Do Not Split – Anders Hammer i Charlotte Cook Hunger Ward – Skye Fitzgerald i Michael Shueuerman Piosenka dla Latashy – Sophia Nahali Allison i Janice Duncan
Najlepszy krótkometrażowy film aktorski	Najlepszy krótkometrażowy film animowany
Dwóch nieznajomych – Travon Free i Martin Desmond Roe Feeling Through – Doug Roland i Susan Ruzenski The Letter Room – Elvira Lind i Sofia Sondervan The Present – Farah Nabulsi White Eye – Tomer Shushan i Shira Hochman	Jeśli coś, kocham was – Will McCormack i Michael Govier Burrow – Madeline Sharafian i Michael Capbarat Genius Loci – Adrien Mérigeau i Amaury Ovise Opera – Erick Oh Yes-People – Gísli Darri Halldórsson i Arnar Gunnarsson
Najlepsza scenografia i dekoracja wnętrz	Najlepsze zdjęcia
Mank – Donald Graham Burt i Jan Pascale Ojciec – Peter Francis i Cathy Featherstone Ma Rainey: Matka bluesa – Mark Ricker, Karen O’Hara i Diana Sroughton Nowiny ze świata – David Crank i Elizabeth Keenan Tenet – Nathan Crowley i Kathy Lucas	Erik Messerschmidt – Mank Sean Bobbitt – Judasz i Czarny Mesjasz Dariusz Wolski – Nowiny ze świata Joshua James Richards – Nomadland Phedon Papamichael – Proces Siódemki z Chicago
Najlepsza charakteryzacja	Najlepsze kostiumy
Ma Rainey: Matka bluesa – Sergio Lopez-Rivera, Mia Neal i Jamika Wilson Emma – Marese Langan, Laura Allen i Claudia Stolze Elegia dla bidoków – Eryn Krueger Mekash, Patricia Dehaney i Matthew Mungle Mank – Gigi Williams, Kimberley Spiteri i Colleen LaBaff Pinokio – Dalia Colli, Mark Coulier i Francesco Pegoretti	Ma Rainey: Matka bluesa – Ann Roth Emma – Alexandra Byrne Mank – Trish Summerville Mulan – Bina Daigeler Pinokio – Massimo Cantini Parrini
Najlepszy montaż	Najlepsze efekty specjalne
Mikkel E.G. Nielsen – Dźwięk metalu Jorgos Lamprinos – Ojciec Chloé Zhao – Nomadland Frédéric Thoraval – Obiecująca. Młoda. Kobieta. Alan Baumgarten – Proces Siódemki z Chicago	Tenet – Andrew Jackson, David Lee, Andrew Lockley i Scott Fisher Love and Monsters – Matt Sloan, Genevieve Camailleri, Matt Everitt i Brian Cox Niebo o północy – Matthew Kasmir, Christopher Lawren, Max Solomon i David Watkins Mulan – Sean Faden, Anders Langlands, Seth Maury i Steven Ingram Jedyny i niepowtarzalny Ivan – Nick Davis, Greg Fisher, Ben Jones i Santiago Colomo Martinez
Najlepsza muzyka	Najlepsza piosenka
Co w duszy gra – Jon Batiste, Trent Reznor i Atticus Ross Pięciu braci – Terence Blanchard Mank – Trent Reznor i Atticus Ross Minari – Emile Mosseri Nowiny ze świata – James Newton Howard	„Fight for You” z filmu Judas i Czarny Mesjasz – D’Mile, H.E.R. i Tiara Thomas „Io sì (Seen)” z filmu Życie przed sobą – Niccolò Agliardi, Laura Pausini i Diane Warren „Hear My Voice” z filmu Proces Siódemki z Chicago – Celeste i Daniel Pemberton „Speak Now” z filmu Pewnej nocy w Miami – Sam Ashworth i Leslie Odom Jr. „Husavik” z filmu Eurovision Song Contest: The Story of Fire Saga – Rickard Göransson, Fat Max Gsus i Savan Kotecha
Najlepszy dźwięk
Dźwięk metalu – Nicolas Becker, Jaime Baksht, Michelle Couttolenc, Carlos Cortes i Philip Bladh Misja Greyhound – Warren Shaw, Michael Minkler, Beau Borders i David Wyman Mank – Ren Klyce, Jeremy Molod, David Parker, Nathan Nance i Drew Kunin Nowiny ze świata – Oliver Tarney, Mike Prestwood Smith, William Miller i John Pritchett Co w duszy gra – Ren Klyce, Coya Elliot i David Parker

Krytyka

Widzowie krytykowali kolejność kategorii wręczenia nagród^[5] oraz In Memoriam, segment upamiętniający zmarłych aktorów i innych pracowników w kinematografii, z powodu zbyt szybkiego tempa^[5] jakie narzucił wybrany podkład muzyczny – utwór As(inne języki) w wykonaniu Steviego Wondera^[6].

Przypisy

1. James Hibberd: Oscars to Be Held in Two Locations as Academy Unveils New Venue. The Hollywood Reporter, 2021-03-15. [dostęp 2021-03-15]. (ang.).
2. James Hibberd: Oscars: 'Mank' Leads Nominees With 10. The Hollywood Reporter, 2021-03-15. [dostęp 2021-03-18]. (ang.).
3. Oscary 2021. 2021-03-15. [dostęp 2021-03-15].
4. Przemek Romanowski: Oscary 2021. Najniższa oglądaność gali od czasu wynalezienia telewizora. WP Film, 2021-04-27. [dostęp 2021-04-29]. (pol.).
5. Adam Siennica: Oscary 2021 – oglądalność najniższa w historii! Producent odpowiada na krytykę. naekranie.pl, 2021-04-27. [dostęp 2021-04-29]. (pol.).
6. Nellie Andreeva: ‘In Memoriam’: Fans React To Fast Pace, Omissions In Oscars Segment; Naya Rivera & Jessica Walter Among MIAs. Deadline, 2021-04-25. [dostęp 2021-04-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Informacje o ceremonii (ang.)