69 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

69 Dywizja Piechoty(niem. 69. Infanterie-Division) - niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła w ataku na Norwegię i Związek Radziecki.

Ten artykuł dotyczy 69 Dywizji Piechoty okresu III Rzeszy. Zobacz też: 69 Dywizja Piechoty - stronę ujednoznaczniającą.

69 Dywizja Piechoty

69. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	26 sierpnia 1939
Rozformowanie	12 kwietnia 1945
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	OKH
Skład	patrz tekst

Formowanie i walki

Sformowana rozkazem z 26 sierpnia 1939, w 2. fali mobilizacyjnej przez Artillerie – Kommandeur 16 w Münster w VI Okręgu Wojskowym. Szlak bojowy rozpoczęła od ataku na Norwegię w kwietniu 1940. W tym czasie była dowodzona przez gen. Wernera Woitischa^[1]. Po ataku Niemiec na Związek Radziecki została przerzucona na terytorium ZSRR gdzie walczyła przeciw Armii Czerwonej w rejonie Leningradu. Po walkach odwrotowych została rozbita pod Tylżą. Niedobitki wycofały się w kierunku Królewca, gdzie zostały zniszczone 12 kwietnia 1945^[2].

Dowódcy dywizji

• gen. Hermann Tittel 26 VIII 1939 – 29 IX 1941;
• gen. por. Bruno Ortner 29 IX 1941 – 1 II 1944;
• gen. por. Siegfried Rein 1 II 1944 – 20 I 1945;
• płk Grimme 20 I 1945 – 9 II 1945;
  
• gen. mjr Kaspar Volker 9 II 1945 – 12 IV 1945;

Struktura organizacyjna

• Skład w sierpniu 1939:

159., 193. i 236. pułk piechoty, 169. pułk artylerii, 169. batalion pionierów, 169. oddział rozpoznawczy, 169. oddział przeciwpancerny, 169. oddział łączności, 169. polowy batalion zapasowy;

• Skład w listopadzie 1943:

157., 159. i 236. pułk grenadierów, 169. pułk artylerii, IV./269. pułk artylerii, 169. batalion pionierów, 69. dywizyjny batalion fizylierów, 169. oddział przeciwpancerny, 169. oddział łączności, 169. polowy batalion zapasowy;

• Skład w sierpniu 1944:

157., 159. i 236. pułk grenadierów, 169. pułk artylerii, 169. batalion pionierów, 69. dywizyjny batalion fizylierów, 169. oddział przeciwpancerny, 169. oddział łączności, 169. polowy batalion zapasowy;

Przypisy

1. Bernasiowie 1987 ↓, s. 62.
2. Mitcham 2009 ↓, s. 124.

Bibliografia

• Teresa i Franciszek Bernasiowie: Swastyka nad Skandynawią. Szczecin: 1987. ISBN 83-03-01857-4.
• Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
• PaulP. Carell PaulP., Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, KazimierzK. Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110. Brak numerów stron w książce
• Dieckert, Großmann, Der Kampf um Ostpreussen. Der umfassende Dokumentarbericht über das Kriegsgeschehen in Ostpreußen, Stuttgart 1965; ISBN 3-87943-436-0;
• Haupt Werner, Die deutschen Infanterie-Division b.m.w 1991;ISBN 3-89555-274-7;
• Haupt Werner, Army Group North. The Wehrmacht in Russia 1941 - 1945; b.m.w i b.m.r.; ISBN 0-7643-0182-9;
• Konecki Tadeusz, Skandynawia w Drugiej Wojny Światowej; Warszawa 2003; ISBN 83-05-13270-6;
• Pohlman Hartwig, Wolchow 900 Tage Kampf um Lenigrad 1941 - 1944; Wiedeń 2003; ISBN 3-7909-0201-2;
• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0
• MichaelM. Tamelander MichaelM., NiklasN. Zetterling NiklasN., Inwazja na Norwegię 1940, WojciechW. Łygaś (tłum.), Warszawa: Bellona, 2008, ISBN 978-83-11-11089-2, OCLC 749911927. Brak numerów stron w książce