5 Kołobrzeski Pułk Piechoty
pułk piechoty LWP Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
5 Kołobrzeski Pułk Piechoty (5 pp) – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.
Pułk został sformowany latem 1943, w ZSRR, w składzie 2 Dywizji Piechoty im. Jana H. Dąbrowskiego.
Dowódcy
- ppłk / płk Antoni Szabelski (26 VIII 1943 – 6 VIII 1945)
- mjr Leonid Królikowski (VIII – X 1945)
- ppłk Jan Wantuch (X 1945 – IV 1946)
- płk Kazimierz Sikorski (od IV 1946)
Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[4]
- mjr Aleksander Fomin
- st. szer. Władysław Frydrych
- chor. Oskar Halpern
- szer. Rubin Kuperman
- st. sierż. Jerzy Kurek
- kpt. Adam Paszt
- por. Zbigniew Reszke
- płk Antoni Szabelski
- por. Stanisław Wąsowicz
- kpr. Michał Zawadzki
- 3 bataliony piechoty
- kompanie: dwie fizylierów, przeciwpancerna, rusznic ppanc, łączności, sanitarna, transportowa
- baterie: działek 45 mm, dział 76 mm, moździerzy 120 mm
- plutony: zwiadu konnego, zwiadu pieszego, saperów, obrony pchem, żandarmerii
Razem: 2915 żołnierzy – w tym 276 oficerów, 872 podoficerów, 1765 szeregowców.
Sprzęt:
- 162 rkm
- 54 ckm
- 66 rusznic ppanc
- 12 armat ppanc 45 mm
- 4 armaty 76 mm
- 18 moździerzy 50 mm
- 27 moździerzy 82 mm
- 8 moździerzy 120 mm
Pułk po krótkim przeszkoleniu i złożeniu przysięgi dotarł na front nad Wisłę w lipcu 1944. W sierpniu po raz pierwszy wszedł do walki walcząc o zdobycie przyczółka na lewym brzegu rzeki w rejonie Puław. Następne bitwy w których brał udział to walki na przyczółku warecko-magnuszewskim, przełamanie Wału Pomorskiego pod Borujskiem i Wierzchowem, a następnie pod Kamieniem Pomorskim. 15 marca 1945 żołnierze pułku w Dziwnówku dokonali symbolicznego aktu zaślubin Polski z Bałtykiem. W operacji berlińskiej pułk wyróżnił się w walkach nad Starą Odrą, Kanałem Ruppinera i o Linum.
W uznaniu szczególnych zasług oraz męstwa wykazanego w ciężkich bojach pułk został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari V klasy.
Na podstawie rozkazu Nr 079 Naczelnego Dowódcy Armii Radzieckiej z dnia 4 maja 1945 pułk został wyróżniony mianem „Kołobrzeski” chociaż nie brał udziału w bitwie o Kołobrzeg[5]. Ponieważ rozkaz wydał Józef Stalin, pomyłka nigdy nie została sprostowana.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Działając w składzie wojsk okupacyjnych pułk stacjonował w Disenchen. Po krótkim pobycie w Niemczech powrócił do kraju i rozpoczął pokojowy okres swojej historii. Początkowo pełnił służbę na granicy polsko-czechosłowackiej. Ochraniał odcinek od Krzanowic do Gołuszowic. Jego sztab stacjonował w Głubczycach.
Następnie został przeniesiony do Hrubieszowa. Po rocznym pobycie pułk przybył do Piotrkowa Trybunalskiego, gdzie od kwietnia 1949 pełnił służbę garnizonową.
10 października 1948 otrzymał sztandar ufundowany przez społeczeństwo Piotrkowa Trybunalskiego.
W połowie maja 1949 przeniesiony został do Szczecina i wszedł w skład 12 Dywizji Piechoty[6]. Ze stolicą Pomorza Zachodniego pułk związany był przez kolejne lata przechodząc w tym czasie szereg zmian organizacyjnych i zmieniając swój charakter z pułku piechoty na pułk zmechanizowany.
Miejsce stacjonowania jednostki
- Głubczyce – 1945
- Częstochowa – koszary Zawada – do listopada 1945
- Hrubieszów – do lipca 1946
- Piotrków Trybunalski – do 1949
- Szczecin – ul. Wojska Polskiego
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
